Τα τελευταία χρόνια ζούμε, θαρρείς, ένα θρίλερ, μια υπεραγωνιώδη ταινία που επιφυλάσσει για όλους μας δυσάρεστες εκπλήξεις.
Ωστόσο δεν μπορεί η ζωή μας να είναι γεμάτη στρες και αγωνίες κι οι νύχτες μας άγρυπνες, γεμάτες λογισμούς και φόβους. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να ξαλαφρώσουμε την ψυχή μας.
Διάβασα κάπου και σας μεταφέρω μια διδακτική ιστοριούλα.
Εν παραβολαίς…
«Ένας Χριστιανός βασανιζόταν συχνά από την έγνοια μελλοντικών δύσκολων υποθέσεων.
Ανησυχούσε πολύ για το τι θα γίνει αύριο, τι θα γίνει μεθαύριο, τι τον περιμένει την επομένη εβδομάδα και τα λοιπά. Όλη αυτή η φροντίδα έπνιγε την ψυχή του. Ήταν πολύ δυστυχισμένος.
Ωστόσο με την αναιμική του πίστη παρακάλεσε τον Θεό να του δώσει μια πληροφορία παρηγοριάς.
Κι ο Θεός, ο σπλαχνικός Πατέρας όλων μας, του απάντησε μ’ ένα πολύ παραστατικό όνειρο.
«Περπατούσε αυτός ο άνθρωπος σ’ ένα μακρινό δρόμο φορτωμένος με ένα σακί στην πλάτη.
Το φορτίο του ήταν βαρύ, ασήκωτο. Το έσερνε με πολύ κόπο και κάπου στάθηκε να ξαποστάσει.
