Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Συμεών, ο αχθοφόρος του Πειραιά!

 
Στο λιμάνι του Πειραιά το 1950 εργαζόταν, ως αχθοφόρος, ο Συμεών! Ο Συμεών ήταν ένας ευσεβής και πιστός άνθρωπος! Οικογενειάρχης με δύο παιδιά!

Κάθε πρωί πηγαίνοντας στην εργασία του, δεν παρέλειπε να περνάει από τον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα στον Πειραιά! 

Έμπαινε στο ναό, περπατούσε ως την εικόνα του Χριστού και Του έλεγε "Καλημέρα Χριστέ μου! Είμαι ο Συμεών! Σε παρακαλώ βοήθησε με στη δουλεία μου". Ύστερα πήγαινε στην εργασία του! 

Το απόγευμα μόλις σχολούσε περνούσε πάλι από τον Άγιο Σπυρίδωνα προχωρούσε στην εικόνα του Χριστού και έλεγε "Καλησπέρα Χριστέ μου! Είμαι ο Συμεών! Σ' ευχαριστώ που με βοήθησες στη δουλειά μου!". Αυτό επαναλαμβανόταν κάθε μέρα για όλα τα χρόνια που εργαζόταν! 



Κάποια στιγμή η σύζυγός του και τα δύο του παιδιά, αρρώστησαν βαριά από τύφο και μετά από λίγο καιρό πέθαναν και οι τρεις του! Ακόμη και τότε, και παρά τον πόνο του χαμού της οικογένειάς του, ο Συμεών, δεν παρέλειψε να περνάει από τον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα να καλημερίζει, να καλησπερίζει και να ευχαριστεί τον Χριστό μας! 

Τα χρόνια περάσαν και κάποτε αρρώστησε βαριά κι εκείνος και νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο! Η προϊσταμένη νοσοκόμα της πτέρυγας που νοσηλευόταν ο Συμεών, ήταν μια ευλαβής και καλόκαρδη κυρία, που συμμεριζόταν τον πόνο των αρρώστων! Κάποια μέρα, λοιπόν, πήρε το θάρρος και ρώτησε τον Συμεών:

-Κύριε Συμεών, εσείς δεν έχετε κανέναν να σας επισκεφθεί; Είστε τόσο καιρό στο νοσοκομείο μας και δεν έχω δει κανένα να έρχεται!

-Μα πως δεν έρχεται κανείς! Κάθε πρωί και κάθε απόγευμα με επισκέπτεται ο Χριστός μας! Απάντησε με ηρεμία ο Συμεών!

Δεν είναι καλά, ο κύριος Συμεών, σκέφτηκε η προϊσταμένη! Ίσως να του φέρω έναν πνευματικό μήπως κι έχει πλανηθεί!

Όντως, την επόμενη μέρα, ύστερα από προτροπή της νοσοκόμας, επισκέφθηκε τον Συμεών ο εφημέριος της εκκλησίας του νοσοκομείου!

-Κύριε Συμεών, τι κάνετε; τον ρώτησε.

-Ευλογείται πάτερ μου! Δόξα τω Θεώ!

-Να σε ρωτήσω βρε, κυρ Συμεών σε επισκέπτεται κανείς εδώ που βρίσκεσαι;

-Πως δεν με επισκέπτεται πάτερ μου! Έρχεται ο Χριστός μας δύο φόρες την μέρα! Μία το πρωί και μία το απόγευμα!

-Ο Χριστός; Και τι σου λέει;

-Το πρωί μου λέει, "Καλημέρα Συμεών! Κάνε υπομονή!" Και το απόγευμα μου λέει, "Καλησπέρα Συμεών! Κάνε υπομονή!". Μάλιστα μου είπε πως σε τρεις μέρες θα έρθει να με πάρει! Αν θέλεις, παππούλη μου, έλα κι εσύ να σε χαιρετήσω! 

Ο ιερέας δεν μίλησε! 

Τρεις μέρες αργότερα επισκέφτηκε ξανά τον Συμεών! Έτσι όπως καθόντουσαν, ξαφνικά ο Συμεών έκλεισε τα μάτια του και με γαλήνη παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο! Το δωμάτιο ευθύς, πλημμύρισε από μια ευωδία και το πρόσωπο του κεκοιμημένου Συμεών ακτινοβολούσε!

Αυτή είναι η ιστορία του Συμεών του αχθοφόρου! Μια ιστορία αληθινή και διδακτική για όλους μας! Ο Συμεών ως άλλος Ιώβ, υπέμεινε όλη την ζωή του όσες συμφορές τον βρήκαν χωρίς στιγμή να γογγύσει ή να ψελλίσει ένα γιατί στον Θεό! Αντιθέτως δεν παρέλειψε ποτέ να Τον ευχαριστεί δείχνοντάς Του συγχρόνως και την εμπιστοσύνη που Του είχε! Για αυτό και ο Κύριος τον έκανε κάτοικο της Ουράνιας Βασιλείας Του. Αμήν!

Μαρτυρία Μοναχού

Βιβλιοπαρουσίαση: «Εξομολογητάριον» Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου στην Νεοελληνική





ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Μόλις κυκλοφόρησε
Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου
«ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΑΡΙΟΝ»
ΔΗΛΑΔΗ
ΒΙΒΛΙΟ ΨΥΧΩΦΕΛΕΣΤΑΤΟ
ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ 
Σύντομη διδασκαλία προς τον Πνευματικό πώς να εξομολογή με βοηθό τους Κανόνες του αγίου Ιωάννου του Νηστευτού εξηγημένους με ακρίβεια, γλαφυρή συμβουλή προς τον μετανοούντα πώς να εξομολογήται, όπως πρέπει και λόγο ψυχωφελή περί μετανοίας.

Απόδοσις στην Νεοελληνική
υπό
Βενεδίκτου Ιερομονάχου
Αγιορείτου
 


ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
Εξομολογητάριον Αγίου Νικοδήμου
Μετά από ωρισμένες εκδόσεις των έργων του αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου στην Νεοελληνική και την άμεση αποδοχή του έργου, προβαίνουμε, με την χάρι του Θεού και κατόπιν παρακλήσεως εν Χριστώ αδελφών, στην έκδοσι του Εξομολογηταρίου με απόδοσι στην Νεοελληνική.
Και αυτό, διότι μετά την επιβολή πρό τινων ετών της Νεοελληνικής και δη του μονοτονικού συστήματος στην χώρα μας, οι νεώτεροι αδυνατούν να κατανοήσουν τα ωραιότατα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας μας. 
Γι’ αυτό τον σκοπό εκδώσαμε τα όσα έργα του Αγίου Νικοδήμου έχουν εκδοθή από την ταπεινή Συνοδία μας με κύριο σκοπό την ωφέλεια του Ορθοδόξου Χριστιανικού πληρώματος.
 
*   *   * 
Μετά την περάτωσι της εργασίας του στα συγγράμματα του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, ο Άγιος Νικόδημος, ασχολήθηκε με την σύνταξι «Εξομολογηταρίου», εντελώς αγνώστου μέχρι τότε στην Εκκλησία. Στο βιβλίο αυτό ο Άγιος Νικόδημος αποδείχθηκε μέγας ψυχολόγος, δεινός ερμηνευτής των Επιτιμίων των Ιερών Κανόνων, πατρικώτατος κήρυκας της μετανοίας, ποταμός στις γνώσεις περί επιτιμίων και κανόνων, Ιατρός Μοναζόντων, Λαϊκών, Ιερωμένων, εμπειρότατος, προσφερόμενος ως αδελφός, ως πατέρας, ως υιός, συζητώντας με μεγάλη πειστικότητα και επιχειρηματολογία με τον Πνευματικό ή τον μετανοούντα. Είναι τόσο γλυκός και κατανυκτικός στην ανάπτυξι του Μυστηρίου περί μετανοίας και εξομολογήσεως, ώστε και τους αδιαφόρους να διεγείρη προς μετάνοια. 
Η καρποφορία του «Εξομολογηταρίου» υπήρξε πάρα πολύ αποτελεσματική. Όπως αναφέρει ο βιογράφος του Ευθύμιος· «Όλοι οι πληγωμένοι από τις αμαρτίες άφηναν τους Αρχιερείς και Πνευματικούς και έτρεχαν στον ρεκενδύτη Νικόδημο, για να βρουν την θεραπεία τους και παραμυθία των θλίψεών τους· όχι μόνον από τα Μοναστήρια και τις Σκήτες και τα Κελλιά, αλλά και πολλοί χριστιανοί έρχονται από διάφορα μέρη για να δουν και παρηγορηθούν στις θλίψεις τους από τον Νικόδημο…». 
Η συναναστροφή του με πλήθη αμαρτωλών όλων των τάξεων ανέδειξε τον Όσιο πνευματικό καθοδηγητή και ιατρό μοναδικό. Πόσο έμπειρος ήταν! Γνώριζε, με την χάρι του Θεού, όλες τις λεπτομέρειες της αμαρτίας, όπως και οι Άγιοι Πατέρες. Προλάμβανε τα μεγάλα με τη θεραπεία των κινήσεων της αμαρτίας, ανέλυε τα αίτια, εύρισκε τις πηγές των παθών. Είναι ένας μοναδικός λαϊκός Πνευματικός-Εξομολόγος. Είναι ενήμερος σε όλα τα είδη και τους τρόπους θεραπείας. Φιλάνθρωπος, αυστηρός, επιεικής, πότε συγχωρεί, πότε δεσμεύει, πάντα με αγάπη και με διάκρισι. Συνεδύαζε τον Πνευματικό πατέρα με τον νομομαθή της Εκκλησίας, συνέπλεκε την αγάπη με την τέχνη. Έχει έτοιμα στον νου του ρητά αγιογραφικά και Πατερικά, κατάλληλα για κάθε περίστασι. Οι υποσημειώσεις του αποτελούν το μισό βιβλίο. Εδώ βρίσκεται το πέλαγος των Κανονικών του γνώσεων. Έχει υπ’ όψι του όλους τους Ερμηνευτές. Τίποτε δεν του διαφεύγει. Συνέχεια παραπέμπει στους Ιερούς Κανόνας, ώστε με το κύρος τους να πείση τους Πιστούς.  
Το «Εξομολογητάριον» αποτελεί συλλογή των 38 Κανόνων του Αγίου Ιωάννου του Νηστευτού και των 17 Επιτιμίων του, τα οποία βρίσκονταν στις Βιβλιοθήκες των Ιερών Μονών. Τους Κανόνες αυτούς ερμηνεύει. Περιλαμβάνει Πρόλογο, όπου καθορίζει τα καθήκοντα των Πνευματικών και υποδεικνύει τους κόπους, τους οποίους οφείλουν να καταβάλουν για την διάσωσι των λογικών προβάτων. «Διά να συμβοηθήσωμεν», λέει, «εις τον μέγαν τούτον κόπον των Πνευματικών, επεμελήθημεν να συνάξωμεν από διαφόρους Πατέρας την παρούσαν Βίβλον». Και στρεφόμενος προς τους Πνευματικούς γράφει: «Δεχθήτε, λοιπόν, ω Σεβασμιώτατοι Πνευματικοί, μετά πατρικής ευμενείας το μικρόν τούτον Βιβλιάριον και, αναγινώσκοντες και βοηθούμενοι, μη παύσητε από του να δέησθε του Θεού υπέρ των αμαρτωλών ψυχών εκείνων, όπου εκοπίασαν εις τούτο… Έρρωσθε». 
Ακολουθεί μεγάλης εκτάσεως διδασκαλία προς τον Πνευματικό για τα προσόντα, που πρέπει να έχη και τις αρετές. Αναπτύσσει την εξέταση του μετανοούντος με βάσι τις δέκα εντολές. Υποδεικνύει στον Πνευματικό, πώς να εξετάζη τις περιστάσεις της τελέσεως της αμαρτίας, το ποιος αμάρτησε, σε τι, γιατί, πού, πώς, πότε, πόσες φορές, ποια ήταν η πνευματική του κατάστασις και ποια ήταν η συμπεριφορά του μετά την αμαρτία. Στην συνέχεια εισέρχεται στα εσώτερα, στο εσωτερικό θέατρο των λογισμών του εξομολογούμενου, όπου διδάσκει τι είναι οι λογισμοί, τα είδη τους, την προέλευσί τους, τον τρόπο θεραπείας τους. 
Μισούσε πάρα πολύ την αμαρτία, όπως φαίνεται μέσα στο παρόν βιβλίο. Σε όλο του το «Εξομολογητάριο» η αγωνία του είναι να πείση τον χριστιανό να μισήση την αμαρτία, άλλοτε με τον φόβο της κολάσεως και άλλοτε με την επαγγελία των αγαθών στην αιωνιότητα.  
Τι ήταν η αμαρτία για τον Άγιο, μας το λέει στο «Εξομολογητάριον»: «…Όσο άπειρες είναι οι τελειότητες και τα ιδιώματα του Θεού και όσα είναι τα χαρίσματα, τα φυσικά, τα υπερφυσικά, τα κοινά, τα μερικά, τα κρυφά, τα φανερά, τα οποία εχάρισεν ο Θεός εις εσένα τον άνθρωπον, η οποία καταφρονεί και ενυβρίζει ταύτα πάντα… Έλεγε μία παρθένος, ότι αν καθ’ υπόθεσιν ήτο έμπροσθέν της ένα πέλαγος από φωτίαν και εις τον λιμένα τούτου να εστέκετο μία αμαρτία θανάσιμος, επροτίμα καλλίτερα να πέση αυτή εις εκείνο το πύρινον πέλαγος, παρά να πέση εις τας χείρας της αμαρτίας… Όπως και η Μαγδαληνή Μαρία, όταν ήκουε μόνον το όνομα της θανασίμου αμαρτίας, έτρεμεν όλη από κεφαλής έως ποδών και έπιπτε κατά γης ως αποθαμένη, ήτις και έλεγεν, ότι δεν ηδυνήθη ποτέ να καταλάβη, πώς αποτολμά ο άνθρωπος να αμαρτήση θανασίμως». 
Στην μεταγλώττισι του κειμένου προσπαθήσαμε να μην κάνουμε επεμβάσεις, εκτός από ωρισμένες περιπτώσεις, όπου κρίθηκε αναγκαίο.
Με την παρούσα μορφή της Νεοελληνικής αποδόσεως του έργου αυτού ελπίζουμε, ότι θα γίνη ένα εγκόλπιο πνευματικό για κάθε Πνευματικό - Εξομολόγο, αλλά και για κάθε πιστό, που επιθυμεί την σωτηρία της αθάνατης ψυχής του. 
Βενέδικτος Ιερομόναχος
Ιερά Νέα Σκήτη Αγ. Όρους, Φεβρουάριος 2013

Σύντομες πνευματικές συνταγές του αειμνήστου Δημητρίου Παναγοπούλου

 

πηγη  IΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΧΩΡΙΟΥ
* Ο Χριστός είναι αυτός που μας έφτιαξε και αυτός που μας εξαγόρασε με το Αίμα Του! Από φιλότιμο και μόνο, γι’ αυτά που μας έκανε ο Χριστός, έπρεπε να αλλάξει κάθε άνθρωπος και να πολιτεύεται διαφορετικά στη ζωή του, εν μετανοία. Αλλά πού τέτοιο φιλότιμο…! 
* Αν ο άνθρωπος ήθελε να βάλει έναν κανόνα στον εαυτόν του, για ένα μήνα να προσευχόταν και να έλεγε: Χριστέ μου, τι είσαι για μένα, ε τότε, θα έκλαιγε σε όλη του την υπόλοιπη ζωή. Όταν του δείξει ο Χριστός, τι έκανε γι’ αυτόν, θα έκλαιγε σε όλη την υπόλοιπη ζωή του και θα ντρεπόταν για τον εαυτόν του! Θεληματικά θα «δουλωνόταν», θελημάτικα θα παραδιδόταν στα χέρια του Θεού. Δεν θα διατεινόταν, όπως κάνει τώρα, ότι ο Θεός θέλει δούλους… 
* Πολλοί είναι εκείνοι που λένε: Δεν δέχομαι το Χριστό, γιατί με θέλει δούλο. Είναι κάτι, που πολλοί σκοντάφτουν στο σημείο αυτό. Μα σε θέλει ο Χριστός δούλο, όπως σε θέλει ο διάβολος; Δεν μπορούν οι άνθρωποι να ερμηνεύσουν τη δουλεία του Χριστού και τη δουλεία του διαβόλου. Η δουλεία του διαβόλου είναι τυραννική και έχει σκοπό να βασανίζει τον άνθρωπο. Ενώ στο Χριστό, ο άνθρωπος εκούσια δουλώνεται, ως ευγνωμοσύνη για την φιλανθρωπία που μας έδειξε, απελευθερώνοντάς μας από τα δεσμά του διαβόλου, και μας δόθηκε έτσι η ευκαιρία να σωζόμαστε. Είναι λοιπόν προς συμφέρον της ψυχής του ανθρώπου, ο άνθρωπος να εξαρτιέται από τον Χριστό και ο όρος δούλος δεν έχει την αυστηρή έννοια του όρου, όπως την ερμηνεύουμε εμείς. Είναι δουλεία ευεργετική. 
* Αφού στην προσευχή του Πάτερ ημών, αποκαλείς το Θεό Πατέρα, πώς ισχυρίζεσαι, ότι ο Θεός θέλει δούλους; Εκτός και αν δεν λες αυτήν την προσευχή. 
* Ο Θεός δεν έχει ανάγκη από εργάτες-δούλους όπως λένε μερικοί. Θέλει τον άνθρωπο για παιδί Του, να αισθάνεται άνετα ο άνθρωπος δίπλα Του και να γίνει συγκληρονόμος της Βασιλείας Του.
 
* Οφείλουμε να γίνουμε παιδιά Του και όχι δούλοι, όπως έχει ο διάβολος τους δικούς του!
 
* Προσέξτε μην πέσετε στην παγίδα και υποσχεθείτε σε κάποιον, που θέλετε να φέρετε στο δρόμο του Θεού, ότι ερχόμενος στον Χριστιανισμό θα του έρθουν τα πράγματα στη ζωή του ευνοϊκά και δεν θα έχει πειρασμούς και προβλήματα. Ο Θεός δεν υπόσχεται, ότι η ζωή του Χριστιανού στον κόσμο τούτο θα είναι παραδεισένια. Παράδεισο υπόσχεται στην άλλη ζωή. 
* Όταν είμαστε ερωτευμένοι, δεν μιλάμε για κανένα άλλο πρόσωπο, δεν σκεφτόμαστε κανένα άλλο πρόσωπο, δεν μας ενδιαφέρει κανένα άλλο πρόσωπο, παρά μόνο για εκείνο στο οποίο είμαστε ερωτευμένοι. Τέτοιο θείο έρωτα, πρέπει να έχουμε και εμείς για τον Χριστό! 
* Οι άνθρωποι που ακολουθούν το δρόμο του Θεού και είναι παιδιά του Θεού, καταλαβαίνουν τη φωνή Του και Τον αναγνωρίζουν ως ποιμένα τους. Εμείς όμως δεν διάγουμε καθαρή ζωή, για να μπορούμε να διακρίνουμε τα όνειρα του Θεού και γι’ αυτό έχουμε τέτοιου είδους απορίες. 
* Πράγματα που δεν μπορεί ο άνθρωπος να τα κάνει μόνος του, τον βοηθά ο Θεός. Πράγματα όμως που μπορεί μόνος του να τα κάνει, δεν τον βοηθά ο Θεός.  Για παράδειγμα, ο Χριστός ανέστησε τον Λάζαρο, αλλά δεν του έλυσε και τα χέρια. Άφησε στους συγγενείς του Λαζάρου, να το κάνουν αυτό. 
* Αν δεν αραίωσες τις φιλίες σου, αν δεν σε εγκατέλειψαν οι φίλοι σου, αν δεν άρχισαν οι άλλοι να σε ειρωνεύονται, τότε να ξέρεις ότι δεν έκανες βήμα στον Χριστιανισμό. Γιατί ο Χριστός γεννάται στην καρδιά εκείνου του ανθρώπου, όπου έχουν πεθάνει όλοι οι άλλοι θεοί μέσα του (ο θεός της μόδας, ο θεός της σαρκός, ο θεός του εγωισμού κ.ά.). Ο Θεός έχει αξιοπρέπεια και σε αφήνει να κάνεις τη ζωή σου, αν νομίζεις ότι η παρουσία Του μέσα σου είναι αποπνικτική. Μόνο αν Του ζητήσεις να έρθει, με όλη σου την καρδιά, αποβάλλοντας πρώτα τα σκουπίδια που έχεις μέσα σου, θα έρθει μέσα στην καρδιά σου. 
* Θέλημα του Θεού είναι το πρόσκαιρο, αλλά και το αιώνιο συμφέρον της ψυχής του ανθρώπου. Ποτέ το θέλημα του Θεού δεν είναι αντίθετο με το συμφέρον της σωτηρίας της ψυχής του ανθρώπου. 
* Έξυπνος άνθρωπος δεν είναι ο καταφερτζής, δεν είναι αυτός που μπορεί να βάλει πολλούς στο χέρι του, όπως νομίζουν πολλοί. Έξυπνος άνθρωπος (το λέει και η λέξη) είναι εκείνος που βρίσκεται έξω από τον ύπνο της αμαρτίας, είναι εκείνος που φυλάγεται από την αμαρτία.
* Όλες οι αλήθειες για όλα τα ζητήματα μέσα στην Αγία Γραφή είναι διάσπαρτες και δεν είναι συγκεντρωμένες όλες, με μια οργανωμένη σειρά. Ο χαριτωμένος άνθρωπος, με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος, σταχυολογεί και επιστρατεύει τα χωρία αυτά στην εκάστοτε περίπτωση. Δεν είναι τυχαίο, που οι αλήθειες είναι διάσπαρτες. Η σκοπιμότητα έγκειται, στο να μην τις γνωρίζει ο διάβολος, γιατί στερείται τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος.
* Στα 3 μεγάλα γεγονότα του ανθρωπίνου γένους, έχουμε και τους αντίστοιχους Προδρόμους: α) προκειμένου να έρθει ο Χριστός στον κόσμο, Ιωάννης Πρόδρομος, β) προκειμένου να έρθει ο Χριστός στην Δευτέρα Παρουσία Του, Ηλίας Πρόδρομος, και γ) προκειμένου να επιστρέψει ο άνθρωπος στον παράδεισο Ιησούς Πρόδρομος. Στο πρώτο γεγονός έχουμε την ενανθρώπηση του Θεού, στο δεύτερο τη «θεοποίηση» του ανθρώπου και στο τρίτο έχουμε την οριστική κρίση του ανθρώπου από τον Χριστό.
* Δύο γεγονότα είναι εκείνα που εξασφαλίζουν τη σωτηρία του ανθρώπου: Η Θεότης του Ιησού και η Ανάσταση του Ιησού. Αν ο Χριστός δεν ήταν Θεός και δεν Αναστήθηκε, τότε δεν υπάρχει σωτηρία για τον άνθρωπο. Αλλά ο Χριστός, ήταν και Θεός και Αναστήθηκε. Άρα εμείς οι Ορθόδοξοι, είμαστε εξασφαλισμένοι στη σωτηρία μας και όλα εξαρτώνται από τη θέλησή μας.
* Πολλές φορές πηγαίνοντας να βάλουμε κάποιον στη θέση του, βγαίνουμε εμείς από τη θέση μας.
* Όταν προσπαθήσεις να ερμηνεύσεις τα πνευματικά ζητήματα με τη λογική σου, θα καταλήξεις να γίνεις αιρετικός και άπιστος.
* Δύο άνθρωποι μας έβγαλαν από τον παράδεισο, ο Αδάμ και η Εύα και δύο μας ξαναβάζουν στον παράδεισο, ο Χριστός και η Παναγία.
* Οι Πατέρες της Εκκλησίας έχουν τρεις φράσεις, που ισχύουν για όλους τους ανθρώπους:
  • Θα ακούσεις άνθρωπε το Θεό, για να σε ακούσει.
  • Θα προετοιμαστείς άνθρωπε, για να σε δώσει ο Θεός.
  • Θα λογαριάζεις το Θεό, για να Τον συγκινήσεις.
Ο Θεός δεν συγκινείται με την ποσότητα της προσφοράς μας, αλλά με την ποιότητα της προσφοράς μας. Και ποιότητα δεν υπάρχει σήμερα στον Χριστιανό.
*Το μεγαλύτερο θαύμα όλων των εποχών, είναι το πώς ο Θεός μάς ανέχεται να Τον κοροϊδεύουμε. Τρώμε, πίνουμε, καλοπερνάμε, έχουμε τον αέρα, έχουμε τον ήλιο, έχουμε τα πάντα. Και του λέμε του Θεού: Θεέ, όλα τα παίρνω τα δικά σου, αλλά δεν Σε δέχομαι, δεν Σε θέλω. Τέτοια μακροθυμία!!!
* Κανείς δεν ξέρει τι είναι ο Θεός, ως προς την ουσία Του και ούτε πρόκειται να το μάθει ποτέ κανείς. Εμείς απλά βλέπουμε τα αποτελέσματα των ενεργειών του Θεού.
* Όλες οι πράξεις όλων των ανθρώπων, είναι γραμμένες σε τρία βιβλία: στο βιβλίο του σατανά, στο βιβλίο της συνείδησης και στο βιβλίο του αγγέλου φύλακά μας. Το βιβλίο του σατανά, έχει μόνο τις αμαρτίες του ανθρώπου.
* Η πρώτη και μεγαλύτερη εντολή είναι, να αγαπήσεις το Θεό εξ όλης της καρδίας σου, εξ όλης της ψυχής σου, εξ όλης της διανοίας σου. Επομένως ποια είναι η μεγαλύτερη αμαρτία; Είναι η παράβαση της πρώτης εντολής. Ποιος όμως από εμάς, έχει ποτέ εξομολογηθεί αυτήν την αμαρτία; Η δεύτερη μεγαλύτερη εντολή είναι, να αγαπήσεις τον συνάνθρωπό σου, όσο αγαπάς τον εαυτό σου.
* Κατά τον Απόστολο Παύλο, η χαρά που πρέπει να έχει ο άνθρωπος, πρέπει να είναι εν Κυρίω και όχι εν σαρκί και εν τω κόσμω. Η χαρά εν Κυρίω είναι συνδυασμένη με λύπη, η λεγόμενη χαρμολύπη, όπου ο άνθρωπος λυπάται για την αμαρτωλότητά του και ο Θεός ταυτόχρονα τον παρηγορεί με χαρά. Περισσότερη χαρά νιώθει ένας που προσεύχεται με λύπη στο Θεό, παρά ένας που τραγουδάει, γιατί ο πρώτος νιώθει σαν να έκανε ένα πρωτόγνωρο μπάνιο την ψυχή του, ενώ ο δεύτερος, μόλις σταματήσει το τραγούδι, όλη η μίζερη πραγματικότητα και τα προβλήματα ορθώνονται μπροστά του. Είναι κάποιες λεπτομέρειες που ο άνθρωπος δεν τις προσέχει.
* Ο πραγματικά Χριστιανός, είναι μέσα του γεμάτος. Οι άνθρωποι που είναι μακριά από το Θεό, μη έχοντας Χριστό μέσα τους, είναι κενοί και άδειοι και έχουν την ανάγκη να ψυχαγωγηθούν και να περάσουν ευχάριστες στιγμές. Άλλος με τη σάρκα, άλλος με τον τζόγο και άλλος με άλλα πράγματα ξεσκάει και,  όταν περάσει αυτή η επήρεια, διπλά στενοχωριέται γιατί δεν τον ικανοποιούν πλήρως την ψυχή. Δεν έχει ανάγκη ο Χριστιανός να πάει στου σατανά τα στέκια και να δανειστεί χαρά.
* Ο Χριστός έχει τέτοια αίγλη, που ο κάθε καλοπροαίρετος άνθρωπος πληροφορείται για την αλήθεια και την ασφάλεια που προσφέρει. Και οι μαθητές του Χριστού, που ήταν καλοπροαίρετοι, πήραν αυτήν την πληροφορία και Τον ακολούθησαν, παρατώντας τα πάντα στη ζωή τους, χωρίς βέβαια ο Χριστός να τους υποσχεθεί κάτι.
* Ρώτησαν κάποτε έναν φωτισμένο ασκητή, πώς περνάει την ημέρα του και αυτός απάντησε: Έχω μοιράσει την ημέρα σε τρία μέρη. Στο πρώτο μέρος, μιλάω στο Θεό (με την προσευχή), στο δεύτερο με μιλάει ο Θεός (με τη μελέτη της Αγίας Γραφής και των θεόπνευστων Πατερικών κειμένων), και στο τρίτο μιλάω για το Θεό στους άλλους.
Εις αγαθή ανάμνηση
Εμπειρικές αλήθειες από την κηρυκτική διακονία του πιστού εργάτου Κυρίου
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Α. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ
(1916-1982)
Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη"
                                                                                                                                                    

Υπέροχες Εικόνες: Εκκλησιές μικρά διαμάντια αγάπης και ομορφιάς

 


Αναρτήθηκε olympiada

Οι λατρευτικοί τόποι στην Ελλάδα ήταν πάντα ενδεικτικοί του υπέροχου πολιτισμού που έδωσε ότι όμορφο υπάρχει στην ανθρωπότητα. Γι΄αυτό ήταν πάντα πρώτος στόχος των δυνάμεων του σκοταδισμού και της αδικίας.
Εκκλησιές παντού, διάσπαρτες. Μικρά διαμάντια αγάπης και ομορφιάς.
Απλοί τόποι, καταδεχτικοί στις προσευχές μας, στην ξεκούραση των περιπλανήσεών μας, “μικρά κεριά” που βρίσκονται σε όλη την Ελλάδα.
Πότε κυκλωμένες από θαλασσινές αύρες, πότε αποκαλύπτονται στις καταλήξεις μονοπατιών πλάι σε ποτάμια ή φαράγγια.
Σχεδόν πάντα, κάποιος θρύλος τις ακολουθεί.
Σημεία θεϊκής και ανθρώπινης συνεύρεσης, πάντα πρόθυμα να προσφέρουν μια στιγμή ανάπαυσης, έναν δροσερό ίσκιο, καταφύγιο σε ξαφνικές μπόρες της φύσης αλλά κυρίως της ζωής. Για μερικούς τόποι αποκάλυψης!
529913_10152621990295716_704396988_n.jpg
Ο Άγιος Φανούριος στη λίμνη Δόξα 
563466_10152567434020716_227397552_n.jpg
Ένα μικρό εκκλησάκι στη χαράδρα του Βίκου
313698_10152610280925716_1108679748_n.jpg
Η Παναγιά Καστριανή στη Τζια
164489_10152582391795716_1423415803_n.jpg
Η εκκλησία της Παναγιάς στη Φολέγανδρο
285367_10152547269430716_638944788_n.jpg
Ο Άγιος Ισίδωρος στη Λέρο
29578_10152451679395716_989192560_n.jpg
Η Παναγιά η θαλασσινή στην Άνδρο
PanagiaKabouradaina02.jpg
Παναγιά η Καβουράδαινα στη Λέρο
21998344.jpg
Η Ζωοδόχος Πηγή στη Σπαρτούντα της Χίου
spilies-1-b.jpg
%25CE%2595%25CE%259A%25CE%259A%25CE%259B%25CE%2597%25CE%25A3%25CE%2591%25CE%259A%25CE%2599.jpg
Άγιος Γεώργιος (δύο εκκλησάκια) στα Δίδυμα Αργολίδας
PanagiaMakriniSamos02.jpg
Παναγιά η Μακρινή στη Σάμο
47798260.jpg
Ο Άγιος Νικόλαος στη λίμνη Ηραίου
P2030102.JPG?width=737&height=552
Η Αγία Θεοδώρα στη Βάστα Αρκαδίας
21193897.jpg
Ο Άγιος Νικόλαος στη Γεωργιούπολη Χανίων
7168764.jpg
Ο Άγιος Σώζων στη Νάξο
21980012.jpg
Ο Άγιος Στέφανος στην Ελάτα της Χίου
21981472.jpg
Ο Άγιος Ισίδωρος στο Παντουκιός της Χίου
21997450.jpg
Η Αγία Μαρίνα των Μεσσηνιακών Οινουσσών
ΕΜΜ.Α.