Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

Νά μή λυπούμαστε ὅταν παθαίνουμε κακό, μά ὅταν κάνουμε κακό!

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος
http://pemptousia-2.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2012/11/chrysostom5.jpg
Τήν λύπη τήν ἔβαλε μέσα μας ὁ Θεός.
Ὄχι ὄμως, γιά νά τή μεταχειριζόμαστε ἄσκοπα ἤ βλαπτικά, σέ ἀκατάλληλο χρόνο καί σέ ἀντίθετες στή φύση μας περιστάσεις, κλονίζοντας ἔτσι τήν ὑγεία τῆς ψυχῆς μας καί τοῦ σώματος, ἀλλά γιά νά ἀποκομίζουμε ἀπ' αὐτήν ὅσο γίνεται μεγαλύτερο πνευματικό κέρδος.
Γι' αὐτό δέν πρέπει νά λυπούμαστε ὅταν παθαίνουμε κάτι κακό, μά ὅταν κάνουμε κάτι κακό.
http://diakonima.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2010/01/cf83ceaccf81cf89cf83ceb70242-e1264242079341.jpgἘμεῖς, ὡστόσο, ἔχουμε ἀντιστρέψει τά πράγματα.
Ἔτσι, ὅταν κάνουμε τό κακό, οὔτε λυπούμαστε, οὔτε ντρεπόμαστε.
Ἄν ὅμως, πάθουμε τό παραμικρό κακό ἀπό κάποιον, τότε τά χάνουμε, βαριοθυμοῦμε, γινόμαστε συντρίμμια καί δέν συλλογιζόμαστε πώς οἱ θλίψεις καί οἱ πειρασμοί φανερώνουν τή φροντίδα τοῦ Θεοῦ γιά μᾶς περισσότερο ἀπό τά εὐχάριστα περιστατικά.
 http://galleries.weddingplan.gr/assets/media/GALLERIES/3-Gamos/5-Louloudia/Triantafylla/8820.jpg

 

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ KAINOTOMIA ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ

 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7Ig4vW8iRC08I1e-51CTdPcYz-2-zfnmj-X7AqOg3vPHZN44AJRQNMUp1kozpPKOw0a0BDydF9Ainre-1KecoDJC3wdXJ03y500yiL8n_lWa8JtKaSCt4NrWQNefaoyUNbN2dsGgF1ZVK/s400/fatni576.jpg
Ενα από τα μεγαλύτερα ιστορικά γεγονότα της ζωής του ανθρωπίνου γένους, ένα από τα αγιώτερα μυστήρια του Ουρανίου Πατέρα, του πανσόφου και Πανάγαθου θεού, είναι ότι η μητέρα του Χριστού «εκαινοτόμησε τους νόμους της φυσικής γέννησης». Κατά τον Αγιο Μάξιμο Ομολογητή Ο Χριστός, έλαβε ουσία πέρα από την ουσία και δημιούργησε νέα αρχή γένεσης και γέννησης διαφορερική μέσα στη  φύση.  Αυτή την καιτοτομία της φύσης, αυτό το μυστήριο της σωτηρίας του γέννους μας, προελάλησαν οι προφήτες και  εφανέρωσε ο αρχάγγελος του Θεού στην Μαρία της Ναζαρέτ.

Το μέγα μυστήριο της υπερφυσικής φυσιολογίας του Ιησού, το ιστορικό γεγονός το οποίο απεκάλυψε ο Ουρανός προς τη Γη, προεγνώρισαν και προσκύνησαν οι μάγοι της ανατολής, εδοξολόγησαν οι στρατιές των αγγέλων, έζησαν και προσκύνησαν οι ποιμένες της Βηθλεέμ, η Ναζαρέτ, η Γαλιλαία, η Σαμάρεια, η Καπερναούμ, η Τιβεριάς, ο Ιορδάνης, τα Ιεροσόλυμα και ο Γολγοθάς.

Ο Αγιος Διονύσιος ο αρεοπαγίτης αναφέρει: «’Εδειξε τη σάρκωσή Του με την υπερούσια γέννησή Του περισσότερο ακατανόητη από κάθε μυστήριο». Αυτό το μυστήριο διεκήρυξαν οι δώδεκα Απόστολοι και οι εβδομήντα μαθητές, οι παρατάξεις των Πατέρων, των μαρτύρων και των Αγίων, οι φίλοι και οι εχθροί του Θεού.  Το μυστήριο το οποίο έψαλαν οι μουσουργοί και οι καλλιτέχνες.  Το μυστήριον το οποίο εθαύμασαν και θαυμάζουν, εόρτασαν και εορτάζουν οι λαοί.

Την ανεξερεύνητη σάρκωση του Θεού και την γέννησή Του και ως ανθρώπου στο κόσμο.  «’Εκ πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου». Αυτό το μέγα της ευσεβείας μυστήριο, την Γέννηση του Ιησού Χριστού και εμείς, τέκνα «της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας» του Χριστού, γιορτάζουμε, σήμερα.
http://www.ec-patr.net/keimena/YMNOI/HristosGenate_Eirmos.jpg
Και ο Απόστολος των Εθνών Παύλος, εις την πρώτην προς Τιμόθεον Επιστολήν του (3.16) ονομάζει την Γέννησιν «μέγα μυστήριον».  Και στην προς Εφεσίους Επιστολήν του, (3.9), χαρακτηρίζει την Γέννησιν μυστήριον «αποκεκρυμμένον από των αιώνων εις τον Θεόν, ο Οποίος εδημιούργησε δια του Ιησού τα πάντα.»  Επίσης, οι υμνογράφοι της Εκκλησίας μας μιλούν με την γλώσσα των ύμνων, της πίστεως και της αγάπης και χαρακτηρίζουν την Γέννηση «μυστήριο μέγα, μυστήριο παράδοξο, μυστήριο ξένο» : Δηλαδή μυστήριο μεγαλειώδες, βαθύτατο, ανεξερεύνητο, άγνωστο, ανεξήγητο και ακατανόητο στον νου του ανθρώπου.

Γεγονός θαυμαστό, υπερφυσικό, Θείο, Ουράνιο.  Η γέννηση του Ιησού είναι μέγα μυστήριο, ξένο και παράδοξο, γιατί ο νους του ανθρώπου μικρός και περιορισμένος δεν δύναται να εισέλθει εις τον άπειρο νου του Θεού.  Δεν είναι ικανός να εξερευνήσει τα βάθη της Θείας σοφίας και γνώσης, τα οποία μόνον το Πνεύμα του Θεού γνωρίζει.  Και εκείνο που μένει εις τον άνθρωπο είναι να πιστεύσει, να παραδεχθεί, να αναγνωρίσει και να ομολογήσει το ιστορικό και θαυμαστό γεγονός, την υπερφυσική του Θεού Γέννηση και ως ανθρώπου εις τον κόσμο.  Να πιστεύσει, ότι «ο άναρχος άρχεται και ο λόγος σαρκούται». (‘Υμνος της Εκκλησίας).  Να πιστεύσει, ότι «ο Υιός του Θεού, ο Μονογενής» χωρίς ν’αφήσει ή να χάσει την Θεότητά Του, «αλλά Θεός ων τέλειος, εγεννήθει και άνθρωπος τέλειος εν τω κόσμω... ίνα «σώση τον άνθρωπον, ως φιλάνθρωπος». (Υμνος της Εκκλησίας).

Ιδού η μία μορφή του μυστηρίου, Η Γέννησις είναι, πρώτον, μυστήριο πίστεως.  Δεύτερον, η Γέννησις είναι μυστήριο αγάπης.  Ο Θεός είναι αγάπη λένε οι Απόστολοι, οι Πατέρες και οι Υμνογράφοι.  Ο Θεός Πατήρ, λέγει ο Ιωάννης, «εξ αγάπης απέστειλε τον Υιόν Του εις τον κόσμο»(3.16).

Όλα τα δημιουργήματα του Ουρανού και της Γης, διακηρύσσουν συγχρόνως οι Πατέρες της Εκκλησίας, είναι αποδείξεις της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο.  Η Γέννηση, όμως, και η θυσία του Ιησού είναι η υπερτάτη μορφή της αγάπης του Θεού προς τον κόσμο.

Το γεγονός, λοιπόν, και το μυστήριο της Γέννησης του Ιησού, η σωματική παρουσία του Θεού στο κόσμο, είναι η υπερτάτη μορφή της αγάπης Του προς τον κόσμο και προς τον άνθρωπο. Τα Χριστούγενα είναι το μέγα και ανεξερεύνητον μυστήριο.

Ιδού οι δύο κυριώτερες μορφές του μεγάλου και αγιωτάτου μυστηρίου, η πίστη και η αγάπη.  Η πίστη και η αγάπη προς τον Χριστό, η αγάπη προς τον πλησίον, αυτά που λείπουν, δυστυχώς, από τις καρδιές και τις ψυχές μας.

Γι’αυτό ακριβώς, ας γίνουν έστω αυτά τα Χριστούγενα είσοδος και απαρχή για όλους εμάς σε μιά νέα ζωή, ζωή φωτισμένη με το φως της πίστης, ζωή πλουτισμένη με τα έργα της αγάπης, και τότε η χαρά των Χριστουγέννων και η ειρήνη του Θεού θα κατασκηνώσει μέσα μας.

Σας το εύχομαι με όλη μου την καρδιά και την ψυχή.

Με την αγάπη της γεννήσεως του Ιησού μας Χριστού,

Νικόλαος Λ. Μωραίτης, Ph.D.
Καλιφόρνια 2013

 http://www.shannonthunderbird.com/Candles%20Nice.gif

Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί Παπισμός. Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίου

 


Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί Παπισμός (Εἰσαγωγικό)
Οἱ «ἑνωτικοί» καί ἡ «θεωρία τῶν κλάδων»


Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας
1. Λόγω τῆς σοβαρότητος τοῦ θέματος, ἀδελφοί μου χριστιανοί, τά κυριακάτικα κηρύγματά μας θά ἀναφέρονται στό ἑξῆς, γιά ἕνα μακρύ διάστημα, στήν πίστη μας, τήν ὀρθόδοξη πίστη μας, σέ διαφορά πρός τήν πλάνη καί αἵρεση τῶν Παπικῶν. Παρακαλῶ νά τά προσέχετε ἰδιαίτερα.
Τό σοβαρώτερο ἀπό ὅλα εἶναι ἡ πίστη μας καί γι᾽ αὐτήν ἀξίζει καί τήν ζωή μας νά δώσουμε, καί τό αἷμα μας, ἄν μᾶς ἀξιώσει ὁ Χριστός, νά χύσουμε. – Ἀνήκουμε, ἀγαπητοί ἀδελφοί, στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, σ᾽ Αὐτήν πού ἵδρυσε ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἐδῶ κάτω στήν γῆ πού ἦρθε. Αὐτή εἶναι ἡ ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ καί ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
Οἱ ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία αὐτή ὀνομάζονται «αἱρετικοί». Τό περίεργο ὅμως εἶναι ὅτι αὐτοί, ἄν καί κόπηκαν ἀπό τήν μία καί ἀληθινή Ἐκκλησία, λέγουν καί ὑποστηρίζουν ὅτι καί αὐτοί ἀποτελοῦν Ἐκκλησία.
 Ἔτσι ἀκοῦμε τίς ἐκφράσεις: «Καθολική Ἐκκλησία», «Προτεσταντική Ἐκκλησία», κ.ἄ.

Στήν σειρά τῶν κηρυγμάτων μας ἐδῶ θά ἀποδείξουμε καί θά τό καταλάβετε, ἀδελφοί μου, ὅτι, ὄχι!, αὐτοί, οἱ ἔξω ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εὑρισκόμενοι, ἄν καί δέχονται τόν ἐρχομό τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο καί πιστεύουν σ᾽ Αὐτόν, καί γι᾽ αὐτό λέγονται καί αὐτοί «χριστιανοί», ὅμως αὐτοί δέν ἀποτελοῦν Ἐκκλησία. – Ἀλλά ἄλλο εἶναι τό θέμα στό σημερινό μας κήρυγμα. Τό θέμα μας εἶναι, ποιά πρέπει νά εἶναι ἡ σχέση μας μέ τούς αἱρετικούς, μ᾽ αὐτούς πού εἶναι ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία μας; Μ᾽ αὐτούς, ἀγαπητοί μου, δέν πρέπει νά ἔχουμε κοινωνία στά ἱερά Μυστήρια καί μάλιστα στό κύριο Μυστήριο, τήν Θεία Εὐχαριστία. Μᾶς τό ἀπαγορεύουν αὐτό οἱ Κανόνες τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας.1 Δέν ἐπιτρέπεται δηλαδή ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι νά συλλειτουργοῦμε καί νά συμπροσευχόμαστε μαζί τους. Ὅποιος τό κάνει αὐτό κοινωνεῖ μέ τήν αἵρεση τῶν αἱρετικῶν καί θεωρεῖται καί αὐτός αἱρετικός.
2. Ὅμως, καί σήμερα, ὅπως καί παλαιότερα, ἀκούονται φωνές. Οἱ φωνές αὐτές λέγουν νά ἑνωθοῦμε μέ τούς αἱρετικούς καί ἰδιαίτερα μέ τούς Καθολικούς καί νά συλλειτουργοῦμε καί νά συμπροσευχόμαστε μαζί τους. Αὐτούς, πού λέγουν αὐτά, τούς ὀνομάζουμε μέ μία λέξη «ἑνωτικούς». Οἱ «ἑνωτικοί» ὡς βάση τῶν λόγων τους καί τῶν συνθημάτων τους ἔχουν τρία πράγματα.
Σᾶς τά λέγω: Πρῶτον, λέγουν ὅτι καμμιά «ἐκκλησία» δέν ἔχει τήν πλήρη ἀλήθεια, ἀλλά οἱ ἀκουόμενες ὡς «ἐκκλησίες» (Ὀρθόδοξη, Καθολική, Προτεσταντική κ.ἄ.) ἔχουν μέρος μόνον τῆς ἀλήθειας. Γι᾽ αὐτό, λέγουν, καί πρέπει νά γίνει ἕνωση ὅλων τῶν ἐπί μέρους «ἐκκλησιῶν», γιά νά ἔχουμε τήν μεγαλύτερη καί ὅσο τό δυνατόν πλήρη ἀλήθεια. Δεύτερον, οἱ «ἑνωτικοί» λέγουν ὅτι δέν ὑπάρχουν οὐσιώδεις διαφορές μεταξύ τῶν ἐπί μέρους χριστιανικῶν «ἐκκλησιῶν», ἀλλά καί ἄν ὑπάρχουν, οἱ διαφορές δέν εἶναι τέτοιες, ὥστε νά ἀποκλείουν τήν ἕνωση μεταξύ τους.
Καί, τρίτον, οἱ «ἑνωτικοί» λέγουν ὅτι τά μυστήρια τῶν ἑτεροδόξων εἶναι καί αὐτά ἔγκυρα. Στό σημερινό μου κήρυγμα, πού εἶναι γενικό στήν νέα σειρά τῶν κηρυγμάτων μας, θά ἀπαντήσω γενικά καί σύντομα στό πρῶτο ἀπό αὐτά τά τρία.
3. Τό πρῶτο πού λέγουν οἱ «ἑνωτικοί» ὅτι καμμιά «ἐκκλησία» δέν ἔχει ὁλόκληρη τήν ἀλήθεια, γι᾽ αὐτό καί πρέπει ὅλες νά ἑνωθοῦν, γιά νά ἐκφράσουν στό σύνολό τους τήν ἀλήθεια, αὐτό, ἀγαπητοί μου, εἶναι μία μεγάλη πλάνη καί αἵρεση. Αὐτό εἶναι ἡ λεγομένη «θεωρία τῶν κλάδων».
Κατά τήν θεωρία αὐτή δέν ἔχουμε ὅλο τό δένδρο τῆς ἀλήθειας, ἀλλά κλάδους μόνο, κομμάτια μόνο, καί ἐμεῖς πρέπει ὅλα αὐτά νά τά συνενώσουμε, γιά νά φτιάξουμε, ἐμεῖς νά φτιάξουμε, τό δένδρο τῆς ἀλήθειας. Τήν θεωρία αὐτή, πού εἶναι ἐφεύρημα τῶν Προτεσταντῶν, τήν εἶπα μεγάλη αἵρεση καί ἐξηγῶ γιατί:
(α) Κατά τήν πίστη ἡμῶν τῶν Ὀρθοδόξων, ἀγαπητοί μου, καί κατά τήν πίστη ὅλων τῶν χριστιανῶν, ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἦλθε στήν γῆ καί κήρυξε ὅλη τήν ἀλήθεια καί τήν παρέδωσε στήν Ἐκκλησία Του. Μᾶς εἶπε μάλιστα ὁ Χριστός μας «γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς» (Ἰω. 8,32).
Ἀλλά ἄν, κατά τήν προτεσταντική «θεωρία τῶν κλάδων», ἡ ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ χάθηκε καί εἶναι σκορπισμένη σέ διάφορες παρατάξεις, τότε, ἄς μᾶς ποῦν οἱ ὀπαδοί τῆς θεωρίας αὐτῆς, ποῦ θά καταφύγει ὁ σημερινός ἄνθρωπος γιά νά μάθει τήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ καί νά σωθεῖ; Ὄχι!
Ἡ ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, ἀδελφοί μου, δέν εἶναι κομματιασμένη σέ διάφορες παρατάξεις, ἀλλά βρίσκεται ὁλόκληρη καί καθαρή στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Γι᾽ αὐτό ἡ Ἐκκλησία μας δέν μπορεῖ νά δεχθεῖ τήν ἕνωση μέ τίς ἄλλες «ἐκκλησίες», πού πιστεύουν τήν «θεωρία τῶν κλάδων», ἀφοῦ μόνοι τους οἱ ὀπαδοί τῆς θεωρίας αὐτῆς ὁμολογοῦν ὅτι δέν ἔχουν τήν ἀλήθεια, τήν πλήρη ἀλήθεια.
(β) Ἡ πλανεμένη «θεωρία τῶν κλάδων» εἶναι ἐνάντια σ᾽ αὐτό πού λέμε «καθολική» Ἐκκλησία. Ξέρετε, ἀδελφοί μου, γιατί ἡ Ἐκκλησία μας λέγεται «καθολική»; Εἶναι πολύ σοβαρό καί ἀναγκαῖο γιά τήν σωτηρία μας νά τό μάθουμε αὐτό. Λέγεται ἡ Ἐκκλησία μας «καθολική», γιατί ἔχει τήν «καθ᾽ ὅλου», τήν ὅλη δηλαδή ἀλήθεια, ἐνῶ οἱ αἱρέσεις δέν τήν ἔχουν. Σᾶς τό ἐξηγῶ καλύτερα αὐτό μέ μιά εἰκόνα: Φανταστεῖτε ὅλη τήν πίστη μας σάν ἕνα ταψί μέ ἐκλεκτό φαγητό.
Αὐτήν τήν τροφή, τήν θεία τροφή τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ, πρέπει νά τήν δεχθοῦμε ΟΛΗ. Οἱ αἱρετικοί δέχονται κομμάτια μόνο ἀπό αὐτό τό ταψί, αὐτά πού τούς ἀρέσουν. Ἕνα κομμάτι ἀπό δῶ καί ἕνα κομμάτι ἀπό ᾽κεῖ. Δηλαδή, δέν δέχονται ὅλη τήν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ καί τῶν Ἀποστόλων, ἀλλά δέχονται ὅ,τι αὐτοί προτιμοῦν.
Τό ρῆμα «προτιμῶ»  στήν ἀρχαία γλώσσα λέγεται «αἱρέομαι - αἱροῦμαι» (= ἐκλέγω, προτιμῶ). Ἀπό τό ρῆμα αὐτό ἔχουμε τήν λέξη «αἱρετικός», πού δηλώνει ἀκριβῶς ἐκεῖνον πού δέν δέχεται τήν ὅλη ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά δέχεται ἐκείνη μόνο, τήν κατά τήν γνώμη του σωστή. Ἡ «θεωρία τῶν κλάδων», γιά τήν ὁποία μιλᾶμε, εἶναι αἵρεση καί οἱ ὀπαδοί της εἶναι αἱρετικοί, γιατί καταργοῦν τήν «καθολικότητα» τῆς Ἐκκλησίας γιατί δέν δέχονται, ὅπως εἴπαμε, ὅτι στήν γῆ ὑπάρχει ἡ μία Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, πού ἔχει τήν πλήρη ἀλήθεια, ἀλλά δέχονται ὅτι ἡ ἀλήθεια εἶναι σκορπισμένη σέ διάφορες χριστιανικές ὁμολογίες.
 Φοβερή ἡ αἵρεση αὐτή, χριστιανοί μου, καί θά τό ἐννοήσετε καί μόνοι σας πόσο φοβερή εἶναι, ἄν τό καλοσκεφτεῖτε. Εἶναι ἀνατροπή ὅλου τοῦ θεσμοῦ τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι «ἐκκλησιομαχία», ὅπως μοῦ τήν χαρακτήρισε ἕνας εὐσεβής ὀρθόδοξος ἀδελφός. Οἱ Παπικοί, αὐτούς πού λέμε «Καθολικούς» καί «Ρωμαιοκαθολικούς», δέν δέχονται τήν «θεωρία τῶν κλάδων», γιατί πιστεύουν ὅτι ἡ «ἐκκλησία» τους ἔχει τήν πλήρη ἀλήθεια.
Ὅτι ἡ κοινότητά τους εἶναι ἡ «Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία», ὅπως μέ πυγμή τό ἰσχυρίστηκε ὁ «ἀρχιεπίσκοπος» τῶν Καθολικῶν Νάξου καί Τήνου σέ ἐπιστολή του πρός τόν ἰδικόν μας ὁμολογητήν καί ἀγωνιστήν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Πειραιῶς καί Φαλήρου κ. Σεραφείμ. Στήν σειρά τῶν ἐδῶ κηρυγμάτων μας θά ἀποδείξουμε, ἀδελφοί μου, ὅτι οἱ Παπικοί εἶναι ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία, ὅτι δέν εἶναι Ἐκκλησία καί ὅτι ἔχουν φρικτές αἱρέσεις. Καί θά ἀρχίσουμε νά τό κάνουμε αὐτό ἤδη ἀπό τό ἑπόμενο κήρυγμά μας μέ τήν Εὐχή τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας μας.
Μέ πολλές εὐχές,
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

1. Γιά παράδειγμα βλ. ΜΕ´, ΜΣΤ´, Ι´, ΞΕ´ Αποστολικοί Κανόνες. ΛΖ´ Κανόνας τῆς Λαοδικείας. Β´ Ἀντιοχείας.
/anavaseis.blogspot.gr

Ήταν οι τρεις Μάγοι αστρολόγοι;


http://news.princeoliver.com/wp-content/uploads/2013/06/01324.jpg
π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ

Οι αστρολόγοι επικαλούνται επίσης τους Μάγους εξ Ανατολών και το αστέρι της Βηθλεέμ. Στη Βαβυλώνα, λέγουν, γνώριζαν πως η αστρική Σύνοδος των Ιχθύων επεδείκνυε ένα νέο άνδρα, που γεννιέται στις Ιουδαϊκές πόλεις της Παλαιστίνης. Αυτό το σπάνιο ουράνιο γεγο­νός ήταν για τους σοφούς από την Ανατολή σίγουρο ση­μείο για την γέννηση ενός πνευματικού ηγέτη. Έτσι από όλο τον αστρολογικό συσχετισμό αναγνωρίσθηκε, όχι μόνο το γεγονός της γεννήσεως τού ηγέτη αυτού, αλλά προσδιορίσθηκε και η γεωγραφική θέση που επρόκειτο να γεννηθεί (Dr. Lohmer, Christus und die Astrologie, Baumgartenverlag, Warpe-Billerbeck 1955, σ. 16).

 Κατ' αρχήν στο Ματθ. β' 1 δεν αναφέρονται μάγοι εκ Βαβυλώνος, αλλά μάγοι από ανατολών. Εδώ μπορούμε να υποθέσουμε την ανατολή τού ήλιου, μπορούμε όμως να εκλάβουμε ως ανατολάς και κάποια περιοχή που βρίσκεται ανατολικά της Ιουδαίας. Επομένως ο Ι­σχυρισμός ότι ήσαν μάγοι από την Βαβυλώνα είναι καθα­ρή φαντασία.

 Οι αστρολόγοι συνδέουν το πρόσωπο τού Χριστού με τον Κυρίαρχο πάνω σε μια Εποχή ή σε ένα Κοσμι­κό Μήνα. Ο Χριστός, λέγουν, είναι ο Δάσκαλος της Εποχής των Ιχθύων. Κατά συνέπεια, με την έναρξη της Εποχής αυτής ανεμένετο από τους αστρολόγους να εμφανισθεί στη γη και ο Δάσκαλος (Αβατάρ) αυτής της εποχής, δηλαδή ο Χριστός.
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbu4dcXBUJO6-yQUtMtz8yQTKLhpq_qJw1JAf2gNLtRnELGfItntCqhucE1et8Kkk64nubVazAMHPkbB2jotSNwNQxhjJAZVEynVzvg69052n7X_5cBsd1Ay4E7sOJgxHXSHSrq3JrPLow/s1600/treis-magoi660.jpg
Όμως οι μάγοι, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, δεν αναζητούν κάποιο Ηγέτη τού Κοσμικού Μήνα των Ι­χθύων, αλλά ρωτούν: που έστιν ο τεχθείς βασιλεύς των Ιουδαίων; (Ματθ. 6' 2). Το Ευαγγέλιο δεν μιλάει για κάποιο υπολογισμό τού τόπου γεννήσεως με βάση τους συνδυασμούς των αστέρων. Οι μάγοι ακολουθούν ένα ο­ρατό αστέρι: είδομεν γαρ αυτού τον αστέρα εν τη ανα­τολή και ήλθομεν.... Παρετήρησαν δηλαδή το αστέρι ε­κείνο και δεν έκαναν κάποιους υπολογισμούς.


 Ο F.W. Haack, συγκρίνοντας τους μάγους από ανα­τολών με τους σημερινούς αστρολόγους, υπογραμμίζει ότι οι μάγοι εκείνοι δεν μπορούν να ταυτιστούν με τους σημερινούς αστρολόγους. Ο σημερινός αστρολόγος βρί­σκεται σε αντίθεση με τον αστρονόμο η με τον επιστημονι­κό παρατηρητή των άστρων. Η διάκριση ανάμεσα στον αστρονόμο και τον αστρολόγο δεν υπήρχε κατά την επο­χή τού Ιησού Χριστού. Στους ειδικούς, που κατά την αρ­χαιότητα εξέταζαν τα άστρα, δεν έχουμε μόνο τους προ­γόνους των αστρονόμων, αλλά και τους προπάτορες των αστρολόγων. Δίπλα από τους μάγους, δηλαδή τους σο­φούς από την Ανατολή, υπήρχαν και οι επαγγελματίες μάντεις, που στη μέθοδο τους δεν διέφεραν καθόλου από τους σημερινούς αστρολόγους των ωροσκοπίων. Για τέ­τοιους μάντεις δεν γίνεται λόγος στο δεύτερο κεφάλαιο του Ευαγγελίου τού Ματθαίου.

 http://www.ikypros.com/assets/image/imageoriginal/Untitled-50163.jpgΤο αστέρι λοιπόν της Βηθλεέμ δεν έχει καμμία απο­λύτως σχέση με τους σημερινούς αστρολόγους. Αλλά και οποιοδήποτε άλλο εδάφιο της Αγίας Γραφής κι αν επικαλεσθούν οι αστρολόγοι, δεν λέει γι' αυτούς τίποτα, γιατί σίγουρα είναι άσχετο: Δεν μπορούμε να το ερμη­νεύσουμε με τρόπο που να ακυρώνει το κύριο μήνυμα της Βίβλου. Τα μόνα σχετικά εδάφια της Γραφής, που αφορούν τους αστρολόγους και όλους τους μάντεις, είναι ε­κείνα, με τα οποία ο Θεός μας συνιστά να μην έχουμε σχέση μ' αυτούς. Δεν παραλείπει μάλιστα να υπογραμμί­σει τις συνέπειες, στην περίπτωση που θα παραβούμε το θέλημά Του. Αυτό θα φανεί και πιο κάτω.
http://www.egolpion.com/BA514594.el.aspx

Τὸ (παγκόσμιο) "Χριστουγεννιάτικο" δένδρο

Περισσότερες ἀλήθειες γιά τό ἄν εἶναι χριστιανικό ἔθιμο 
τό στόλισμα δένδρου

Ἐπιθυμώντας πάντα τό θέλημα τοῦ Θεοῦ στήν ζωή μας, τό ἱστολόγιό μας, θεωρεῖ ὑποχρέωσή του νά ἀναρτήσει καί τό παρακάτω ἄρθρο, συμπληρωματικά σέ προηγούμενη ἀνάρτησή μας σχετικά μέ τό θέμα, βλέπε:
Εἶναι σωστό οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί νά στολίζουμε "χριστουγεννιάτικο" δέντρο; ( ἀπαντήσεις σέ πνευματικές ἀπορίες )  
http://kaiomenivatos.blogspot.gr/2013/12/blog-post_377.html  
Στήν προηγούμενη ἀνάρτησή μας, σεβαστήκαμε τήν ἄποψη τοῦ συγγραφέα ὡς προσωπική του ἐκδοχή, ὅμως προσθέσαμε τό δικό μας σχόλιο, στό ὁποῖο ἐκφράσαμε φανερά τήν ἀντιφωνία μας.
Ἐπικουρικά καί γιά νά ρίξουμε περισσότερο φῶς ( φῶς Χριστοῦ κι ὄχι ἄλλα φῶτα...), παραθέτουμε καί τίς παρακάτω ἐμπεριστατωμένες ἀπόψεις, μέ τίς ὁποῖες συντασσόμαστε, προκειμένου νά εἴμαστε πιστοί στίς χριστιανικές καί ἱερές παραδόσεις, στίς ἐντολές τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ μας καί σέ ὅ,τι Αὐτός ἀγαπᾶ κι ἀναπαύεται.
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ  



Σύμφωνα μὲ τὸν συγγραφέα κ. Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλο, τὸ Χριστουγενιάτικο δένδρο, τὸ ὁποῖο δυστυχῶς λατρεύεται ὡς αὐθύπαρκτη θρησκευτικὴ ὀντότητα, κατέληξε νὰ εἶναι τὸ παγκόσμιο σύμβολο τῶν Χριστουγέννων καὶ ταυτόχρονα νὰ βρίσκεται στὸ ἐπίκεντρο τῆς ἑορτῆς, μετατοπίζοντας τὴν προσοχὴ μας ἀπ’ τὸ νεογέννητο Βρέφος τῆς Βηθλεὲμ σ’ αὐτὸ τὸ ἴδιο τὸ δένδρο ἀποκλειστικά!
Πρόκειται γιὰ ξενόφερτο ἔθιμο, ποὺ δὲν ἔχει καμμιὰ ἀπολύτως σχέση μὲ τὶς Ἑλληνορθόδοξες παραδόσεις μας. Πρὶν ἀπὸ δύο αἰῶνες ἦταν τελείως ἄγνωστο σὲ ὅλες τὶς χῶρες τοῦ κόσμου πλὴν τῆς Γερμανίας κι ἔχει τὶς ρίζες του κυριολεκτικὰ στὸν παγανισμὸ καὶ τὴν εἰδωλολατρεία, γι’ αὐτὸ καὶ υἱοθετήθηκε ἀπὸ τὴ Νέα Ἐποχὴ καὶ τὴν παγκοσμιοποίηση.
Τὸ Χριστουγεννιάτικο δένδρο προῆλθε καὶ διαδόθηκε ἀπὸ τὴν Γερμανία, τὸ υἱοθέτησαν ἀρχικὰ οἱ βασιλικὲς οἰκογένειες καὶ οἱ ἀνώτατοι ἄρχοντες(!), διαδόθηκε ὡς στοιχεῖο τῶν ἀνωτέρων κοινωνικῶν τάξεων καὶ κοινωνικῆς καταξίωσης (!) καὶ στὴ συνέχεια ἐμπορευματοποιήθηκε, λόγοι ποὺ εἶναι ἀρκετοὶ γιὰ νὰ καθιερωθεῖ σ’ ὁλόκληρο τὸν πλανήτη!
Γράφει ὁ ὁμότιμος Καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ, αἰδεσιμολογιώτατος πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης: «Ἀπὸ ὅλες τὶς πληροφορίες τῶν πηγῶν, τῆς βιβλιογραφίας καὶ τῆς ζωντανῆς ἐμπειρίας....
καὶ παραδόσεως δὲν ἀπομένει ἴχνος ἀμφιβολίας περὶ τοῦ ὅτι τὸ Χριστουγεννιάτικο δένδρο εἶναι ξενόφερτο ἔθιμο. Ἀποτελεῖ αὐτὸ κατασταλαγμένη καὶ ἀμάχητη γνώση»[37]. Σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν κατασταλαγμένη αὐτὴ γνώση, ὁ κ. Ι. Χ. πρεσβεύει ὅτι τὸ δένδρο «ἐσφαλμένα θεωρεῖται ἕνα ἔθιμο ξενόφερτο». Τὸ θεωρεῖ ὡς ἑλληνικὸ ἔθιμο!

Καὶ στὴ Χώρα μας τὸ Χριστουγεννιάτικο δένδρο ἦρθε ἐπίσης ἀπὸ τοὺς Γερμανούς, ἐγκαταστάθηκε στὰ παλάτια τῶν βασιλέων καὶ τὰ σπίτια τῆς ἀριστοκρατίας καὶ διαδόθηκε στὸ λαὸ μὲ τὰ (καλλιεργηθέντα) μειονεκτικὰ αἰσθήματα τῶν Ἑλλήνων ἔναντι τῶν Εὐρωπαίων!
Ὅλη αὐτὴ ἡ ξαφνικὴ ἀγάπη, προβολὴ καὶ παγκόσμια κυριαρχία τοῦ Χριστουγεννιάτικου δένδρου, ποὺ κατέληξε νὰ εἶναι τὸ σύμβολο τῆς μαγείας τῶν Χριστουγέννων καὶ ὡς ἐκ τούτου ἕνα ἀπὸ τὰ παγκόσμια σύμβολα τῆς «Νέας Ἐποχῆς», δὲν γίνεται χωρὶς λόγο. Εἶναι τουλάχιστον ὕποπτη! Κι αὐτὸ θὰ κατανοηθεῖ καλύτερα ἂν ἀνατρέξουμε, πέραν ἀπὸ τὴν Ἱστορία του, καὶ στὴν καταγωγή του, τὶς ρίζες του δηλαδή.
Τότε θὰ παρατηρήσουμε πὼς αὐτὲς βρίσκονται στὴν δενδρολατρεία τῆς ἀρχαίας ἐποχῆς, τοὺς Κέλτες καὶ τοὺς Δρυΐδες καὶ μὲ δυὸ λόγια τὴν πρωτόγονη εἰδωλολατρεία (ἀνιμισμὸ[38] παγανισμὸ[39]), ἀλλὰ καὶ τὴν μετέπειτα ἐξελιγμένη εἰδωλολατρεία, ἂν μπορούσαμε νὰ τὴν ποῦμε ἔτσι!

Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι παγανιστικὰ καὶ ἀρχαιολατρικὰ περιοδικά, ποὺ κυκλοφοροῦν σήμερα στὰ περίπτερα, καὶ πολλὰ κείμενα, ποὺ γράφονται ἀπὸ τοὺς ἴδιους στὸ διαδίκτυο (internet) ἀποσκοπώντας στὴν ἀνασύσταση τῆς ἀρχαίας πλάνης, γράφουν πολλὰ ὑπὲρ τοῦ Χριστουγεννιάτικου δένδρου, ἀποκαλώντας το ἱερό !!! Αὐτὸ καὶ μόνο ἀρκεῖ, γιὰ νὰ μᾶς προβληματίσει ὅλους, καὶ μάλιστα ἐμᾶς τοὺς Χριστιανούς, ποὺ τὸ υἱοθετοῦμε καὶ τὸ ὑπερασπιζόμαστε ἀσφαλῶς ἀπὸ ἄγνοια.
Τόσο στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα, ὅσο καὶ στὴ Ρώμη, τὸ ἔλατο ἦταν τὸ ἱερὸ δένδρο τῆς Κυβέλης (= μητέρα τῶν πάντων, θεὰ τῆς γονιμότητας) οἱ δὲ καρποὶ του (τὰ κουκουνάρια) ἦταν τὰ ἐμβλήματά της καὶ γι’ αὐτὸ ἔφερναν τύχη κι εὐημερία!!! Αὐτὸ ἀκριβῶς ἐκφράζει μὲ τὶς θέσεις του ὁ κ. Ι. Χ.
Εἴπαμε προηγουμένως πὼς τὸ Χριστουγεννιάτικο δένδρο, εἶναι τὸ παγκόσμιο σύμβολο τῶν Χριστουγέννων! Ὡστόσο οἱ ὀπαδοὶ τῆς «Νέας Ἐποχῆς» ἐπιθυμοῦν νὰ τὸ ἀναδείξουν καὶ νὰ τὸ προβάλουν, καὶ γιὰ ἕνα ἀκόμη λόγο. Νὰ ἀναβιώσει μαζί του κι ἕνας πανάρχαιος εἰδωλολατρικὸς συμβολισμός! Νὰ εἶναι «μαγικὸ ἀρχέτυπο καὶ σύμβολο», ὅπως χαρακτηριστικὰ λένε!

Στὰ πλαίσια αὐτά, τὸ Χριστουγεννιάτικο δένδρο, θέλουν νὰ συμβολίζει τὸ λεγόμενο «Ὑπέροχο Δένδρο τῆς Ζωῆς», δηλαδὴ τὴν Μεγάλη Μητέρα, τὴ θηλυκὴ ἀρχὴ καὶ νὰ βρίσκεται πάντοτε κάτω ἀπὸ τὸν «Ἀήττητο Ἥλιο», ποὺ τοῦ αὐξάνει τὴν ἱερότητα, τὸ φωτίζει καὶ τὸ ζωογονεῖ, τὴν χειμερινὴ τροπὴ καὶ ἀναγέννηση τοῦ ὁποίου ἑορτάζουμε !!!
Ὡς γνωστόν, «Δένδρο τῆς ζωῆς» ἦταν τὸ δένδρο, «τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν», ποὺ βρισκόταν στὸ μέσον τοῦ Παραδείσου, τὸν καρπὸ τοῦ ὁποίου ζήτησε ὁ Θεὸς ἀπὸ τὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὕα νὰ μὴν γευθοῦν ποτέ, ὡς ἔνδειξη ὑπακοῆς στὸ θέλημά Του. Ἀντὶ αὐτοῦ ἔχουμε πλέον τὸ δένδρο (ξύλο) τοῦ Σταυροῦ. Μάλιστα οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας βλέπουν στὸ «δένδρο τῆς ζωῆς» τὴν «εἰκόνα τοῦ Σταυροῦ», ἐπὶ τοῦ ὁποίου ὁ νέος Ἀδάμ, ὁ Χριστός, μᾶς ἔδωσε ἐκ νέου τὴν αἰώνια ζωή. Μὲ δυὸ λόγια, τὸ «δένδρο τῆς ζωῆς», ἀντικαταστάθηκε καὶ δὲν εἶναι ἄλλο πλέον ἀπὸ τὸν Σταυρό.

Γράφει πολὺ εὔστοχα ὁ Καθηγητὴς π. Θεόδωρος Ζήσης:
«Μποροῦμε νὰ τοποθετήσουμε τὸ (Χριστουγεννιάτικο) δένδρο στὶς Ἐκκλησίες, ὅπου κυριαρχεῖ ὁ Σταυρός, τὸ ξύλον τῆς ζωῆς; Χρειαζόμαστε καὶ ἄλλο ξύλο, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ξύλο τοῦ Σταυροῦ, ὁ ὁποῖος παραλληλίζεται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μὲ τὸ ξύλο τοῦ Παραδείσου;... Ὁ Σταυρὸς εἶναι τὸ ζωηφόρο ξύλο καὶ φυτό, τὸ δένδρο ὑπὸ τὴν σκιὰ τοῦ ὁποίου ἀναπαύονται οἱ Χριστιανοὶ καὶ παίρνουν δύναμη γιὰ νά συνεχίσουν τὸν δύσβατο δρόμο τῆς πνευματικῆς τελειώσεως, κατὰ τὸ συναξάρι τῆς Κυριακῆς τῆς Σταυροπροσκυνήσεως. Εἶναι τὸ «τρισμακάριστον ξύλον ἐν ὢ ἐτάθη Χριστὸς ὁ Βασιλεὺς καὶ Κύριος, δι’ οὐ πέπτωκεν ὁ ξύλω ἀπατήσας». Ὑπάρχει τόσο πλούσια νοηματοδότηση στὸ ξύλο τοῦ Σταυροῦ, ὥστε ἡ υἱοθέτηση κάθε ἄλλου ξύλου, ὡς συμβόλου ζωῆς καὶ ἀθανασίας, νὰ ἀποτελεῖ ἀσέβεια καὶ ὕβρη πρὸς τὸν Σταυρὸν τοῦ Χριστοῦ»[40].

Ἀλλ’ ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης τονίζει καὶ μία ἄλλη διάσταση τοῦ θέματος, ποὺ εἶναι θεολογική, πολὺ σημαντική, μὲ τὴν παγκόσμια ἐξάπλωση τοῦ Χριστουγεννιάτικου δένδρου, ἑπομένως καὶ σὲ ὅλους τούς Χριστιανούς, αἱρετικοὺς καὶ μή, ὅλων τῶν ἀποχρώσεων καὶ δογμάτων. Τὸ ἀποκαλεῖ «σύμβολο τοῦ συγκρητισμοῦ[41] τῆς Νέας Ἐποχῆς». Γράφει:
«Στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς Θεολογίας ὑφίσταται ἡ ξένη «ἰσοπεδωτικὴ οἰκουμενιστικὴ θεολογία, ἡ ὁποία, μὲ τὴν περίφημη «θεωρία τῶν κλάδων», διδάσκει ὅτι ὅλες οἱ χριστιανικὲς ὁμολογίες, Ὀρθόδοξοι, Παπικοί, Προτεστάντες, Μονοφυσῖτες ἀποτελοῦν κλάδους τοῦ ἰδίου χριστιανικοῦ δένδρου, καὶ καμμία ἀπ’ αὐτὲς δὲν πρέπει νὰ διεκδικεῖ ὅτι μόνη της εἶναι τὸ δένδρο. Ὅλες εἶναι ἴσες καὶ ἰσότιμες ὡς πρὸς τὴν κατοχὴ τῆς ἀληθείας, κατέχουν μέρος τῆς ἀληθείας, ὅπως μέρη τοῦ δένδρου εἶναι καὶ τὰ κλαδιά του. Ἀσφαλῶς θὰ τρίβουν τὰ χέρια τους οἱ σκαπανεῖς καὶ οἱ ἀρχιτέκτονες τῆς Οἰκουμενιστικῆς κινήσεως τοῦ προτεσταντικοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου τῶν λεγομένων Ἐκκλησιῶν, ὅταν βλέπουν ὅτι τό, προτεσταντικῆς κατὰ πολλοὺς προελεύσεως, δένδρο γίνεται σύμβολο μίας πανχριστιανικῆς ἑνότητας, παρὰ τὶς διαφορὲς τῶν Χριστιανῶν, καὶ πραγματοποιεῖ τὴ θεωρία τῶν κλάδων. Τὸ Χριστουγεννιάτικο δένδρο, σύμβολο τοῦ χριστιανικοῦ δένδρου, μὲ τοὺς διάφορους κλάδους του. Ἡ σύμπτωση εἶναι πολὺ χαρακτηριστική. Στὰ σπίτια ὅλων τῶν Χριστιανῶν δὲν ὑπάρχουν στοιχεῖα, ποὺ νὰ τοὺς διαφοροποιοῦν, εἰκόνες, ἀγάλματα κ.α., ὑπάρχει τὸ δένδρο, ποὺ τοὺς ἐνώνει»[42]!!!

Τὸ Χριστουγεννιάτικο δένδρο, ὡς παγκόσμιο σύμβολο τῆς «Νέας Ἐποχῆς», βουτηγμένο κυριολεκτικὰ στὶς δαιμονικὲς ἀντιλήψεις καὶ δοξασίες τῆς «ἀρχαίας πλάνης», ἔρχεται νὰ ὑποκαταστήσει τὸ Ξύλο τῆς Ζωῆς, τὸν Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ, καὶ νὰ καταργήσει τὴν μόνη ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας Του!

Τὸ χριστουγεννιάτικο δένδρο ἀνατέλλει ἄλλο φῶς, τὸ φῶς τῆς πλάνης, τῆς πλαστῆς καὶ ἐφήμερης διασκέδασης, τῆς παραποίησης καὶ τῆς παραπληροφόρησης, καὶ ὁδηγεῖ τοὺς ἀνθρώπους νὰ ἑορτάζουν τὰ Χριστούγεννα ὄχι θεϊκῶς καὶ ὑπερκοσμίως, ἀλλὰ πανηγυρικῶς καὶ κοσμικῶς, σύμφωνα μὲ τὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Θεολόγο[43].


[36] Κ. Γ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, Ὄχι στὰ Χριστούγεννα τῆς Παγκοσμιοποίησης καὶ τῆς Νέας Ἐποχῆς, ἐκδ. Φωτοδότες, σσ. 59-87.

[37] ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. π. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, Τὸ χριστουγεννιάτικο δένδρο. Ξενόφερτο καὶ ἀντιχριστιανικό, ἐκδ. Βρυέννιος, Θεσ/κη 2000, Σειρὰ ‘Καιρὸς’ Θέματα Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπικαιρότητος 15, σ. 14.

[38] Πρόκειται γιὰ τὴν πίστη πρωτογόνων λαῶν, κατὰ τὴν ὁποία ἀπέδιδαν ψυχὴ ἢ πνεῦμα ὄχι μόνο στὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ καὶ στὰ ζῷα καὶ τὰ φυτά, ἀκόμη δὲ καὶ σ’ αὐτὰ τὰ ἄψυχα πράγματα (πέτρες, ποτάμια, πηγές, βουνά, φεγγάρι, ἥλιο, ἀνέμους, θύελλες...)!!! Ὅλα αὐτὰ τὰ λάτρευαν καὶ ζητοῦσαν τὴν βοήθειά τους, ἐνῷ ταυτόχρονα φοβόταν τὴν ὀργή τους! Μάλιστα γιὰ τὰ φαινόμενα ἐκεῖνα, ποὺ δὲν μποροῦσαν νὰ κατανοήσουν τὸ μηχανισμό, πίστευαν ὅτι διέπονται ἀπὸ τὴ θέληση σκοτεινῶν καὶ ἀπόκρυφων δυνάμεων! Οἱ πρωτόγονες αὐτὲς ἀντιλήψεις κατέληξαν στὴ μαγεία, τὴ μαγγανεία, τὶς δεισιδαιμονίες, τὰ ταμπού, τὴν πολυθεΐα κ.λπ.

[39] Πρόκειται γιὰ τὴν ἀρχαϊκή, ἐκτεταμένη, ἀκόμη δὲ καὶ ἄγριας μορφῆς εἰδωλολατρεία καὶ πολυθεΐα.

[40] ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. π. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, Τὸ χριστουγεννιάτικο δένδρο. Ξενόφερτο καὶ ἀντιχριστιανικό, ἐκδ. Βρυέννιος, Θεσ/κη 2000, Σειρὰ ‘Καιρὸς’ Θέματα Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπικαιρότητος 15, σσ. 28-29.

[41] Συγκρητισμὸς σημαίνει ἀνάμειξη, συγκερασμὸ καὶ συγχώνευση τῶν διαφόρων θρησκειῶν, δογμάτων κ.λπ. 'Ἔτσι ἀμφισβητεῖται καθαρὰ αὐτός, ποὺ κατέχει τὴν ἀλήθεια, ἐκεῖνο δέ, ποὺ θὰ προκύψει (κάτι σὰν ...χυλὸς στὸ μίξερ!), ἀσφαλῶς δὲν θὰ εἶναι ἡ ἀλήθεια!

[42] ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. π. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, Τὸ χριστουγεννιάτικο δένδρο. Ξενόφερτο καὶ ἀντιχριστιανικό, ἐκδ. Βρυέννιος, Θεσ/κη 2000, Σειρὰ ‘Καιρὸς’ Θέματα Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπικαιρότητος 15, σσ. 8-9.

[43] ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ, ὁμιλία «εἰς τὰ Θεοφάνια, εἴτουν Γενέθλια του Σωτῆρος». ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. π. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, Τὸ χριστουγεννιάτικο δένδρο. Ξενόφερτο καὶ ἀντιχριστιανικό, ἐκδ. Βρυέννιος, Θεσ/κη 2000, Σειρὰ ‘Καιρὸς’ Θέματα Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπικαιρότητος 15, σ. 15.

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ ἄρθρο τοῦ πρωτοπρεσβ. π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλου, ἐφημέριου Ι. Ν. Ἁγίας Παρασκευῆς Καλλιπόλεως Πειραιῶς «Νεοδειδωλολατρικὲς πλάνες»

Ἰσχυρίζεται ὁ κ. Ι. Χ. ὅτι «τὸ δένδρο συμβολίζει τὸν ἀένναο κύκλο τῆς γεννήσεως-ἀκμῆς-φθορᾶς-θανάτου καὶ ἐπαναγεννήσεως» καὶ ὅτι «οἱ χριστιανικοὶ λαοὶ σήμερα στολίζουν τὸ δένδρο ὡς σύμβολο γονιμότητος καὶ ἐλπίδας».

Πηγή:http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2013/12/blog-post_3.html
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Θράσος από τρόικα: «Άστεγοι υπάρχουν παντού, γιατί όχι και στην Ελλάδα»;

 
Η τρόικα επιμένει στην υπερφορολόγηση της κατοικίας και στους πλειστηριασμούς, με το απάνθρωπο επιχείρημα πως «άστεγοι υπάρχουν παντού, γιατί όχι και στην Ελλάδα».
Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση, οι άνθρωποι το κάνουν επίτηδες, αυτό είπαν ως λόγο υπερφορολόγησης των κατοικιών, και άρσης παγώματος των πλειστηριασμών σε κυβερνητικούς αξιωματούχους, σύμφωνα με την "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία". Δεν υπάρχει κανένα σχεδιο διάσωσης της χώρας. Όλα έγιναν για να καταστραφούν οι Έλληνες πολίτες. Αυτό τους ενδιαφέρει, η κατάρρευση της κοινωνίας. Θέλουν να τα πάρουν όλα για ένα "κομμάτι ψωμί" και να έχουν "δούλους" για να δουλέψουν στις "επενδύσεις" τους δωρεάν.
Νε την υπερφορολόγηση και τις απολύσεις,και τους μεισθούς πείνας έχουν εξασφαλισμένο ότι σε 1, σε 2, σε 3 χρόνια το πολύ όλοι θα έχουν χάσει τα σπίτια τους, και θα είναι διαθέσιμοι να δουλέψουν σαν "σκυλιά" υπό φαραωνικές συνθήκες, για να επιβιώσουν αυτοί και οι οικογένειές τους, με ένα πιάτο "φαγητό".
Την ίδια στιγμή στην ίδια εφημερίδα ο Π.Παυλόπουλος στέλεχος της ΝΔ μιλάει για "κόκκινες" γραμμές: " Ακίνητο που δεν παράγει πρόσοδο δεν φορολογείται. " "Φορολογία με τις τρέχουσες αντικειμενικές παραβιάζει την ισότητα ενώπιον των δημοσίων βαρών."
"Οι τράπεζες δεν θέλουν πλειστηριασμούς. Η τρόικα επιμένει. Άρα τι συμφέροντα εξυπηρετεί;" αναφέρει ο πρώην υπουργός.
Από την άλλη η κυβέρνηση,προσπαθεί να περάσει την εικόνα αδυναμίας αντίστασης,και όχι ότι στην πραγματικότητα συνεργαζόταν μαζί τους από την αρχή και έψαχναν τρόπο να επιτύχουν τους σκοπούς των δανειστών, χωρίς ο πολύς κόσμος να τους καταλάβει.
Γνωρίζουν ότι η πολιτική είναι συναισθηματικό θέμα, και ότι πολύ λίγοι εκ των πολιτών την αντικαμβάνονται με την λογική, για αυτό και δεν θα ακούσετε ποτέ σοβαρά επιχειρήματα παρά μόνον "ατάκες" που χτυπάνε στο θυμικό.
Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι "περιτύλιγμα" για να έχουν λίγες απώλειες.
Αναφέρουν ότι όποιος έχει χαμηλά εισοδήματα δεν θα απειληθεί από πλειστηριασμό, π,χ 9000 ευρώ εισόδημα. Όμως το εισόδημα αυτό το υπολογίζει η εφορία ως "φανταστικό" τεκμαρτό εισόδημα, από το ίδιο το σπίτι, το αυτοκίνητο, και το "τομάρι" του οφειλέτη, το οποίο αν είναι άγαμος "κοστολογείται" τεκμαρτά 3000 ευρώ.Το δε σπίτι το φορτώνεται σαν τεκμήριο είτε το κατέχει, είτε το νοικιάζει, είτε του έχει παραχωρηθεί η χρήση του.
Δηλαδή οι άνθρωποι μας δουλέυουν απλώς γνωρίζουν ότι οι Έλληνες δεν καταλαβαίνουν τα φορολογικά, και απλώς τα "λούζονται" όταν έρχεται ο λογαριασμός το καλοκαίρι, οπότε ξεκινούν τα "κλάμματα".
Όμως το κλάμμα δεν θα μας σώσει από δαύτους.
defencenet.gr

Ε.Βενιζέλος: Υπέρ "γάμου" ομοφυλοφίλων κατά Χριστιανικής ηθικής & Ορθοδοξίας...

Μια πρωτοφανή επιστολή στην οποία αρνείται την ουσία του Χριστιανισμού, την ηθική και τους κανόνες και καταφέρεται κατά της Ελληνικής Εκκλησίας με υποτιμητικά λόγια και απειλές απέστειλε ο αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και αρχηγός του ΠΑΣΟΚ στον Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, ως απάντηση στην έκκληση του τελευταίου "να λάβει μέτρα ώστε να μην υπάρξει επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και προς τα ομόφυλα ζευγάρια¨.

Ο Ε.Βενιζέλος επί της ουσίας παραδέχεται ότι πλέον έχει εκχωρηθεί η εθνική κυριαρχία σε άλλα όργανα εκτός Ελλάδος, δηλαδή το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και την Ευρωπαϊκή Ένωση και σημειώνει το πρωτοφανές ότι «Ο Χριστιανισμός δεν είναι ηθική»!


Και μάλιστα εξομοιώνει τις θέσεις και τις απόψεις σωματείων, συλλόγων κλπ με αυτές της Εκκλησίας της Ελλάδος!

Και μάλιστα απειλεί εμμέσως και τον Σεραφείμ γράφοντας: «Επιτρέψτε μου να αγνοήσω για λόγους αναγόμενους στο σκληρό πυρήνα της ύπαρξης μου την άτυχη απειλή ότι "θα αποστερηθούμε de facto ως πρόσωπα την χάρη και την ευλογία του Δικαιοκρίτου Κυρίου". Η αποστροφή αυτή θεωρώ ότι είναι απλώς σχήμα λόγου και όχι επισκοπική θέση που αξιώνει θεολογική και εκκλησιολογική θεμελίωση» αναφέρει ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ.

Δηλαδή αν αποδεχθεί ότι είναι επισκοπική θέση (που είναι...) τι θα κάνει ο "Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης"; Θα πάει σε Σύνοδο;

Ας δούμε τα κυριότερα σημεία της επιστολής Βενιζέλου προς τον Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ:

"Υποστηρίζετε την άποψη ότι ο νομοθέτης έχει κατά το Σύνταγμα (προφανώς εννοείτε το άρθρο 3) την υποχρέωση να λαμβάνει υπόψη του τις θέσεις και τις ευαισθησίες της Ορθόδοξης Εκκλησίας, όταν χειρίζεται θέματα κοινού ενδιαφέροντος όπως ο γάμος, η οικογένεια, η προστασία του ανθρώπινου προσώπου.

Το κανονιστικό περιεχόμενο του άρθρου 3 που εισάγει το σύστημα των συνταγματικά ρυθμισμένων σχέσεων Κράτους και Εκκλησίας χωρίς να απομειώνει την προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας (άρθρο 13 Συντάγματος), θα μου επιτρέψετε να πω ότι είναι τελείως διαφορετικό και απολύτως συγκεκριμένο: αφορά τις σχέσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου με την Εκκλησία της Ελλάδος και την κατοχύρωση της τυπολογίας των επιμέρους εκκλησιαστικών καθεστώτων που υφίστανται στην ελληνική επικράτεια (Νέες χώρες, Κρήτη, Δωδεκάνησα).

Η ίδια όμως η δημοκρατική αρχή επιβάλλει στη Βουλή των Ελλήνων να λαμβάνει υπόψη της και να συνεκτιμά τις απόψεις και τις ευαισθησίες όλων των θεσμών, των συλλογικών οντοτήτων, των πολιτών (σ.σ.: δηλαδή εξομοιώνει τους συλλόγους με την Εκκλησία)!. Μεταξύ αυτών εξέχουσα θέση κατέχει προφανώς, για λόγους ιστορικούς και κοινωνικούς, η Ορθόδοξη Εκκλησία.

Στα ζητήματα ηθικής και βιοηθικής η ευρωπαϊκή και διεθνής συνταγματική αντίληψη έχει σε μεγάλο βαθμό επηρεαστεί από τις χριστιανικές απόψεις δεν ταυτίζεται όμως με αυτές. Για ιστορικούς και θεσμικούς λόγους, που γνωρίζετε πολύ καλά, η συνταγματική ηθική και η ηθική της έννομης τάξης (ποινικής και αστικής) είναι διαχωρισμένη θεσμικά από την χριστιανική και πιο συγκεκριμένα την Ορθόδοξη ηθική αντίληψη, όσο και αν έχει επηρεαστεί από αυτήν.

Άλλωστε ο Χριστιανισμός δεν είναι ηθική, αλλά Μήνυμα και Ελπίδα Σωτηρίας μέσα από την προσδοκία της Ανάστασης. Η Ορθοδοξία δε - επιτρέψτε μου να πω - απέχει πλήρως από αντιλήψεις κανονιστικές, ηθικοπλαστικές, τιμωρητικές.

Η αντιμετώπιση της πίστης, της δογματικής καθαρότητας, της αμαρτίας (άρα η ομοφυλοφιλία δεν είναι αμαρτία, κατά τον Ε.Βενιζέλο, αλλά "ρύθμιση κοινωνικών σχέσεων"), της μετάνοιας, της κατ´ οικονομία μεταχείρισης, της άφεσης, της καταλαγής δεν αφορά το νομοθέτη και την πολιτεία, αλλά την Εκκλησία.

Από την άλλη πλευρά, η ρύθμιση των κοινωνικών σχέσεων μεταξύ πολιτών ή ατόμων που υπάγονται στην ελληνική και κατ´ επέκταση την ευρωπαϊκή έννομη τάξη είναι ζήτημα πού ανήκει στη σφαίρα της πολιτείας και των διεθνών υποχρεώσεων της και όχι της Εκκλησίας.

(...) Η εθνική μας ταυτότητα και η ορθόδοξη παράδοση μας (προσέξτε στην διατύπωση, δεν μιλά για "ορθόδοξη πίστη", αλλά για "ορθόδοξη παράδοση" κάτι σαν την λαϊκή παράδοση, δηλαδή!) δεν κινδυνεύουν αλλά επιβεβαιώνονται μέσα στο περιβάλλον αυτό χωρίς να θίγεται όμως κανένας άλλος.

(...) Οι βουλευτές, τα κόμματα, οι κυβερνήσεις, τα κοινοβούλια λειτουργούν ως όργανα του κράτους και όχι ως πιστοί υπό τον πνευματικό έλεγχο της θρησκευτικής τους κοινότητας. Το αντίθετο οδήγησε ιστορικά και δυστυχώς εξακολουθεί να οδηγεί, σε πολλά σημεία του κόσμου, σε τραγικές και απάνθρωπες καταστάσεις. Σε ανεξέλεγκτη βία. Σε ακύρωση της αξίας του ανθρώπινου προσώπου (σ.σ.: ουδέποτε η Ελληνική Εκκλησία και η Ορθοδοξία προκάλεσαν τέτοια δεινά. Το αντίθετο υπέφεραν από τέτοιες αντιλήψεις)...

Λόγω των αμοιβαίων αισθημάτων αγάπης και εκτίμησης που μας συνδέουν, δεν εισέρχομαι σε θέματα κανονικής τάξης. Απευθυνθήκατε στον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ για ζήτημα νομοθετικής πολιτικής εθνικής και όχι τοπικής σημασίας. Θα είχε συνεπώς ενδιαφέρον να διατυπωθεί αρμοδίως και συνοδικώς η άποψη της Εκκλησίας της Ελλάδος (σ.σ. έχει ήδη εκφρασθεί κατά του συμφωνούν συμβίωσης ομοφυλόφιλων).

Τέλος, επιτρέψτε μου να αγνοήσω για λόγους αναγόμενους στο σκληρό πυρήνα της ύπαρξης μου την άτυχη απειλή ότι "θα αποστερηθούμε de facto ως πρόσωπα την χάρη και την ευλογία του Δικαιοκρίτου Κυρίου". Η αποστροφή αυτή θεωρώ ότι είναι απλώς σχήμα λόγου και όχι επισκοπική θέση που αξιώνει θεολογική και εκκλησιολογική θεμελίωση".

Πάλι καλά: Σε άλλες αποχές ο Βενιζέλος θα τον είχε σταυρώσει με συνοπτικές διαδικασίες τον Σεραφείμ... 


πηγή: Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Εἶσαι Χριστιανός; Γίνε φάρος

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtwj-2NceKGtvJmofs79aDMqrV0vMLgQXWvLWmsOOQ5ic0w7da1TEVpOAHOAgtjEBayeqNtl8urY8hdCoh6PapKIdRfm8qpSRgBzXTwsXCYn6NtfvrAPy4I2beXVLPkmYkKT-BpO8Hyp9C/s1600/%CF%86%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%82.jpg
Δείτε την γαλήνη που έχει ο φάρος ακόμα και όταν κτυπάτε αλύπητα από τα μανιασμένα κύματα. Δεν φοβάται, δεν δειλιάζει, γιατί γνωρίζει ότι έχει βαθιά και γερά θεμέλια.
Έτσι λοιπόν και ο άνθρωπος του βιώνει την εν Χριστώ ζωή, μένει γαλήνιος ακόμα και μέσα στους πειρασμούς και τις δοκιμασίες, ακόμα και όταν τα μανιασμένα κύματα του πόνου και των πειρασμών τον κτυπούν. Μένει γαλήνιος γιατί έχει βαθιά και γερά θεμέλια. Έχει ταπείνωση, μετάνοια, πίστη και ελπίδα στον Θεό. Έχει νιώσει την αγάπη του Θεού στην ύπαρξή του και γι’ αυτό δεν φοβάται πλέον. Δεν φοβάται τίποτα, ακόμα και τον θάνατο.
 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLBM9DkdKabMHN2pZFhZjs-EeoDUve0FxeDc_uUvNTV_3zYdxUQMiXTQJKQ4CP7Zbuzv1XQuJQMt01bEMUHyE-3bn6FTqD2FURibXc7EFyxV6UwpXraN4JxzspUWaczr5TZTtZSG2ULO-v/s1600/Lighthouse_01.jpg
Ο άνθρωπος του Θεού, είναι σαν έναν φάρο. Φωτίζει και καθοδηγεί τους χαμένους. Μένει αμετακίνητος απέναντι στην αμαρτία, μένει πράος, ήσυχος και ειρηνικός όταν τον κτυπήσουν πειρασμοί και δυσκολίες.
Η επίγεια ζωή μας είναι σαν την θάλασσα, γεμάτη εκπλήξεις. Άλλοτε ευχάριστες, άλλοτε δυσάρεστες.
Χωρίς Χριστό η ζωή μας δεν είναι τίποτα άλλα παρά μία βρώμικη σταγόνα μπροστά στον αιώνιο και απέραντο ωκεανό της Χάριτος που η εν Χριστώ ζωή προσφέρει στον άνθρωπο.
Είσαι χριστιανός; Γίνε φάρος για τους άλλους. Όχι με λόγια, όχι με υποδείξεις. Αλλά με την σιωπή σου, με την ταπείνωσή σου, με την συγχωρετικότητά σου, με την αγάπη σου, με την μετάνοιά σου, με την ζωή σου.
Είσαι χριστιανός; Γίνε φάρος… πάψε να φοβάσαι τα κύματα των πειρασμών, πάψε να απελπίζεσαι με τις πρώτες δυσκολίες. Έχεις οδηγό της ζωής σου τον Αρχηγό της Ζωής και του Θανάτου, έχεις Πατέρα που σε αγαπά, έχεις Θεό που έγινε Άνθρωπος για σένα, έχεις θεμελιωτή της πίστεώς του, τον Παράκλητο.
Είσαι χριστιανός; Μάλλον…είμαι χριστιανός;
Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
http://7gym-laris.lar.sch.gr/perivalon/FAROI/petrinoi%20ioniou_files/ZANTE4.jpg
Πηγή: http://nefthalim.blogspot.gr/