Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2017

Μητροπολίτου Πιεραιώς κ. Σεραφείμ - Ποιμαντορική Εγκύκλιος Χριστουγέννων 2017



ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2017
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΦΑΛΗΡΟΥ, ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ
ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΕΝΤΗ
ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΚΛΗΡΟΝ
ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΛΟΧΡΙΣΤΟΝ ΠΛΗΡΩΜΑ
ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΥΤΟΥ   
* * * * * *
Τέκνα μου ἀγαπητά καί περιπόθητα,
Τὸν Ἀστέρα οἱ Μάγοι ἰδόντες, τρόπῳ ξένῳ,
τούτῳ παρείποντο, τὸν τεχθέντα ἐπιζητοῦντες,
ὃν εὑρόντες δώροις ἐτίμησαν, χρυσῷ καὶ λιβάνῳ, καὶ σμύρνῃ βοῶντες·
Δόξα ἐν ὑψίστοις τῷ τεχθέντι Θεῷ.
Κατά τήν παμμεγίστη Ἑορτή τῆς Γεννήσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ἡ Ἁγία Ἐκκλησία ὅρισε, ἰδιαίτερη μνεία καί ἀναφορά, ἐπαινετική καί μιμητική, νά γίνεται στά πρόσωπα τῶν τριῶν Μάγων, τῶν προσκυνησάντων τό θεῖο βρέφος, τό ἐπαναπαυόμενο στίς ἀγκάλες τῆς ἁγίας αὐτοῦ Μητρός.

Τόσο ἡ ὑμνολογία ὅσο καί οἱ εἰκονογραφικές παραστάσεις τῆς Ἑορτῆς, προβάλουν τίς σεβάσμιες μορφές τους. Παρουσιάζονται συνήθως ἐν πορεία, ἄλλοτε νά πεζοποροῦν, ἄλλοτε νά ἱππεύουν, ἀκολουθώντας ὡς ὁδοδείκτη τό Ἄστρο τῆς Βηθλεέμ. Συχνά Ἄγγελος Κυρίου προπορεύεται ἔμπροσθεν αὐτῶν καί τούς καθοδηγεῖ. Κρατοῦν δῶρα γιά τόν ἄγνωστο Βασιλέα πού ἀναζητοῦν, χρυσό καί λίβανο καί σμύρνα. Κι ὅταν συναντοῦν τό «νέο παιδίον, τόν πρό αἰώνων Θεό» ἀγκαλοφορούμενο ὑπό τῆς Παρθένου Μητρός Του, πέφτουν καί Τόν προσκυνοῦν• ἐκεῖνοι οἱ σοφοί καί οἱ σπουδαῖοι του κόσμου, Αὐτόν πού ἦρθε ταπεινά καί παράδοξα νά οἰκονομήσει τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπινου γένους.

Τούτη τήν ἐξέχουσα θέση καταλαμβάνουν οἱ Μάγοι οἱ ἐξ Ἀνατολῶν κατά τήν σημερινή Ἑορτή τῆς τοῦ Χριστοῦ γεννήσεως, καί φρονοῦμε πώς τοῦτο δέν ἐπιτάσσεται μόνο ἀπό τή βιβλική διήγηση, ἀλλά καί ἀπό τή σημασία τῆς ἀναζήτησης καί τῆς προσκύνησής τους. Ἡ συνάντηση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν ζῶντα Θεό, σέ κάθε ἐποχή, ἀποτελεῖ τό σκοπό τῆς ὕπαρξης καί τῆς ζωῆς. Γι’ αὐτό ἡ Ἐκκλησία ἀναδεικνύει πάντα τίς προϋποθέσεις τούτης τῆς συνάντησης, τούτης τῆς σχέσης μεταξύ του ἀνθρώπου καί τοῦ Θεοῦ, ἔτσι ὅπως τή βίωσαν μορφές ἅγιες ἀνά τούς αἰῶνες, μέ σκοπό νά ὠφεληθοῦμε καί ἐμεῖς στή δική μας πορεία πρός προσκύνηση τοῦ Σαρκωμένου Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ.

Τί συμβόλιζαν τα Τίμια Δώρα των Μάγων


δώρα

TΑ ΤΊΜΙΑ ΔΏΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΆΓΟΙ ΕΜΦΑΝΊΖΟΝΤΑΙ ΜΌΝΟ ΣΤΟ ΚΑΤΆ ΜΑΤΘΑΊΟΝ ΕΥΑΓΓΈΛΙΟ. Ο ΜΑΤΘΑΊΟΣ ΑΠΕΥΘΥΝΌΤΑΝ ΣΤΟΥΣ ΕΞ ΙΟΥΔΑΊΩΝ ΠΡΟΣΉΛΥΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΎΣ ΚΑΙ ΕΊΧΕ ΣΤΌΧΟ ΝΑ ΕΞΑΛΕΊΨΕΙ ΚΆΘΕ ΑΜΦΙΒΟΛΊΑ ΠΕΡΊ ΤΟΥ ΙΗΣΟΎ ΩΣ ΑΝΑΜΕΝΌΜΕΝΟΥ ΜΕΣΣΊΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΏΣΕΙ ΌΤΙ ΉΤΑΝ ΣΤΑΛΜΈΝΟΣ ΑΠΌ ΤΟΝ ΘΕΌ ΝΑ ΕΚΠΛΗΡΏΣΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΦΗΤΕΊΕΣ ΤΩΝ ΓΡΑΦΏΝ.


Τα Τίμια Δώρα που έφεραν οι σοφοί της ανατολής στο βασιλιά που είχε μόλις γεννηθεί ήταν χρυσός, λιβάνι και σμύρνα.
Ο Μελχιόρ έφερε τον χρυσό, που συμβόλιζε ότι το βρέφος θα γινόταν βασιλιάς. Ο Γκασπάρ έφερε το λιβάνι, σύμβολο της θείας καταγωγής. Και ο Βαλτάσαρ έφερε τη σμύρνα, η οποία συμβόλιζε τον πρόωρο θάνατο του Ιησού. Ως αντάλλαγμα για τα δώρα, οι Μάγοι ζήτησαν ένα από τα σπάργανα του βρέφους, απόδειξη για όσους δε θα τους πίστευαν, το οποίο και τους έδωσε η ίδια η Παναγία.
Μεταξύ των ποικίλων θησαυρών και πολυτίμων κειμηλίων πού με πολλή ευλάβεια φυλάσσονται στην Ιερά Μονή του Αγίου Παύλου στο Αγιον Όρος, χωρίς αμφιβολία την πρώτη θέση καταλαμβάνουν τα Τίμια Δώρα.
Ό χρυσός βρίσκεται υπό την μορφή εικοσιοκτώ επιμελώς σκαλισμένων επιπέδων πλακιδίων, ποικίλων σχημάτων (παραλληλογράμμων, τραπεζοειδών, πολυγώνων κτλ.) και διαστάσεων περίπου 5 εκ. χ 7 εκ. Κάθε πλακίδιο έχει διαφορετικό σχέδιο πολύπλοκης καλλιτεχνικής μικροεπεξεργασίας. Ό λίβανος1 και ή σμύρνα2 διατηρούνται ως μείγμα υπό την μορφή εξήντα δύο περίπου σφαιρικών χανδρών μεγέθους μικρής ελιάς.

Κάποτε ο κόσμος γιόρταζε Χριστούγεννα!


Κάποτε ο κόσμος γιόρταζε Χριστούγεννα!

Κάποτε!
Τότε που είχε η ζωή σκοπό, και νόημα ο αγώνας.
 
Τότε που οι Χριστιανοί λαχταρούσαν τα Χριστούγεννα, ετοιμάζονταν για τα Χριστούγεννα: Νήστευαν τη Σαρακοστή, προσεύχονταν, εξομολογούνταν, πρόσμεναν…
 
Τότε που η δασκάλα, ο δάσκαλος κρεμούσαν απ᾿ τα χείλη τους τα μάτια των παιδιών και στάλαζαν μες στην ψυχή το όνειρο: Να ᾿μουν κι εγώ εκεί· να ᾿μουν εκεί, στη Βηθλεέμ, στο στάβλο· «να ᾿μουν του στάβλου εν’ άχυρο…»!
 
Τότε που τα παιδιά ήταν παιδιά και μελωδούσαν με τους βοσκούς τα κάλαντα μες στη νυχτιά και περπατούσαν δρόμους και στενά πάνω στων Μάγων τ᾿ άλογα.
 
Τότε που μάζευ᾿ η γιορτή τα πλοία στην Πατρίδα απ᾿ τους λωτούς της ξενιτιάς κι έφερνε σπίτι τον πατέρα, στη μαύρη μάνα το παιδί, τον άντρα στη γυναίκα.
 

Πότε καθιερώθηκαν τα Χριστούγεννα.


χριστούγεννα 

ΤΑ ΠΡΏΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΆ ΧΡΌΝΙΑ Η ΓΈΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΎ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΎΣΕ ΙΔΙΑΊΤΕΡΗ ΓΙΟΡΤΉ ΚΑΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΊ ΤΗΝ ΓΙΌΡΤΑΖΑΝ ΜΑΖΊ ΜΕ ΤΗ ΒΆΦΤΙΣΗ ΣΤΙΣ 6 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ. ΜΆΛΙΣΤΑ ΣΎΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΆΔΟΣΗ ΠΡΏΤΟΣ Ο ΜΈΓΑΣ ΒΑΣΊΛΕΙΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΣΆΡΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΊΑΣ ΤΟ ΈΤΟΣ 376 Μ.Χ ΕΚΦΏΝΗΣΕ ΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΟΜΙΛΊΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΉ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ.

Νωρίτερα πάντως το 354 μ.Χ μετά από πολλές αντιρρήσεις ορίστηκε στη Ρώμη επί Πάπα Ιουλίου Α’ σαν ημέρα γέννησης του Χριστού η 25η Δεκεμβρίου για τον εξής λόγο: Η ημέρα ήταν καθιερωμένη από τους Ρωμαίους σαν ημέρα γέννησης του Περσικού θεού Μίθρα. Οι Ρωμαίοι επιστρέφοντας από πολέμους της Ανατολής έφεραν μαζί τους την λατρεία πολλών θεών. Από τους πιο δημοφιλείς ήταν ο Μίθρας γιατί ήταν ο θεός του φωτός, του Ήλιου που μάχεται και διώχνει το σκοτάδι.
Το Γενέθλιον του είχε συνδυαστεί με τη χειμερινή τροπή του ήλιου που στις 25 Δεκεμβρίου αρχίζει να κερδίζει έδαφος και να στέκεται περισσότερο στο Ουράνιο στερέωμα.
Αυτή ήταν ημέρα χαράς για τους Ρωμαίους διότι έφευγε το σκοτάδι και ερχόταν το φως. Ήταν μέρα τόσο γιορτινή και αγαπητή που καμία προτροπή των πατέρων της Εκκλησίας δε στάθηκε ικανή να ελαττώσει τη συμμετοχή των πρώτων Χριστιανών.

Πώς ο Αγιος Νικόλαος έγινε Αϊ-Βασίλης


της Ειρήνης Μητροπούλου

Eίναι σχεδόν 6.000 χιλιόμετρα από τον Βόρειο Πόλο, αλλά ο Αϊ- Βασίλης τα διανύει σε χρόνο-μηδέν, πάνω στο έλκηθρο που το σέρνουν ζωηρά ελάφια στον βραδινό ουρανό. Με την ίδια ευκολία και ταχύτητα ανεβοκατεβαίνει από καμινάδες για να μοιράσει δώρα στα παιδιά όλου του κόσμου.

Στη δυτική παράδοση είναι ντυμένος στα κόκκινα, έχει πυκνή λευκή γενειάδα, είναι στρουμπουλός και γελάει με την καρδιά του. Αυτός είναι ο Σάντα Κλάους των Αγγλων και των Αμερικανών, ο Περ Νοέλ των Γάλλων, ο Βάιναχτσμαν των Γερμανών και πάει λέγοντας.

Αλλά ο θρύλος γεννήθηκε αλλού, κοντά στο Ντεμρέ της σημερινής Νότιας Τουρκίας. Η ιστορία ξεκινάει τον 4ο αιώνα, όταν η περιοχή ήταν γνωστή ως Μύρα της Λυκίας.

Αρχαία ερείπια μαρτυρούν τη σημασία της πόλης: ένα ρωμαϊκό αμφιθέατρο και λαξευτοί τάφοι στο βουνό, τόποι ταφής των πλούσιων κατοίκων. Εκεί λοιπόν έζησε ο Νικόλαος, Επίσκοπος Μύρων, γνωστός και αγαπητός για τις καλές του πράξεις.

Εγινε άγιος αμέσως μετά τον θάνατό του και η εκκλησία του Αγίου Νικολάου δεσπόζει σήμερα στο κέντρο του Ντεμρέ. Πιστοί έρχονται από όλον τον κόσμο για να προσκηνύσουν στον εορτασμό της μνήμης του τον Δεκέμβριο.