Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2018

ΙΕΡΑ ΠΑΝΉΓΥΡΙΣ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΉ ΤΟΥ ΑΓΊΟΥ ΝΙΚΟΛΆΟΥ

                                 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΓΟΡΤΥΝΗΣ ΚΑΙ ΑΡΚΑΔΙΑΣ                                      
                                          ΕΝΟΡΊΑ ΑΓΊΟΥ ΝΙΚΟΛΆΟΥ ΠΕΡΙΟΥ

                          ΙΕΡΑ ΠΑΝΉΓΥΡΙΣ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΉ ΤΟΥ ΑΓΊΟΥ ΝΙΚΟΛΆΟΥ




                                                               ΙΕΡΈΣ ΑΚΟΛΟΥΘΊΕΣ

 ΤΕΤΆΡΤΗ   5 ΔΕΚΕΜΒΡΊΟΥ 5μμ  Ο ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΌΣ ΕΣΠΕΡΙΝΌΣ ΜΕΤΑ ΑΡΤΟΚΛΑΣΊΑ


 ΠΈΜΠΤΗ  6 ΔΕΚΕΜΒΡΊΟΥ  7πμ  Ο ΌΡΘΡΟΣ ΚΑΙ Η ΘΕΊΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ ΜΕΤΑ ΑΡΤΟΚΛΑΣΊΑ

ΤΩΝ ΙΕΡΌΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΏΝ ΘΑ ΠΡΟΕΞΆΡΧΕΙ Ο ΙΕΡΟΚΉΡΥΚΑΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΌΛΕΩΣ ΜΑΣ  ΠΑΤΉΡ ΑΝΤΏΝΙΟΣ ΦΡΑΓΚΑΚΗΣ

Εκ του εκκλησιαστικού συμβουλίου της ενορίας Περίου
                                                                   

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2018

Αγιος Γέροντας Παΐσιος: «Υπομονή να πας να αγοράσεις!»


– Γέροντα, πως μπορείς να αντιμετωπίσεις τον άλλον, όταν είναι νευριασμένος;
– Με την υπομονή!

– Και αν δεν έχεις;

– Να πας να αγοράσεις! Πουλάνε στα σούπερ-μάρκετ! Κοίταξε, όταν ο άλλος είναι μπουρινιασμένος, ό,τι και να του πεις, δεν γίνεται τίποτε. Καλύτερα εκείνη την στιγμή να σιωπήσεις και να λες την ευχή.

Με την ευχή θα καλμάρει ο άλλος, θα ηρεμήσει και θα μπορέσεις μετά να συνεννοηθείς μαζί του. Βλέπεις, και οι ψαράδες δεν πάνε να ψαρέψουν, αν δεν έχει μπουνάτσα· κάνουν υπομονή, ώσπου να καλωσυνέψει ο καιρός.

– Που οφείλεται, Γέροντα, η ανυπομονησία των ανθρώπων;

– Στην λίγη… εσωτερική τους ειρήνη! Ο Θεός την σωτηρία των ανθρώπων την κρέμασε στην υπομονή. «Ο υπομείνας εις τέλος, σωθήσεται», λέει το Ευαγγέλιο. Γι’ αυτό δίνει δυσκολίες, διάφορες δοκιμασίες, για να ασκηθούν στην υπομονή οι άνθρωποι.

Η υπομονή ξεκινά από την αγάπη. Για να υπομείνεις τον άλλον, πρέπει να τον πονέσεις. Και βλέπω πως με την υπομονή σώζεται η οικογένεια. Είδα θηρία να γίνονται αρνιά. Με την εμπιστοσύνη στον Θεό τα πράγματα εξελίσσονται ομαλά και πνευματικά.

Τί θὰ ψηφίσουμε, Ἅγιε Γέροντα Πορφύριε;


ekloges

 Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι σὰν τὴν κλώσσα: Κάτω ἀπὸ τὰ φτερά της σκεπάζει καὶ ἄσπρα πουλάκια καὶ μαῦρα πουλάκια». Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν πολιτικοποιεῖται καί, πολὺ περισσότερο, δὲν κομματικοποιεῖται. Σκεπάζει μὲ τὴν ἀγάπη ὅλους, χωρὶς νὰ ταυτίζεται μὲ φατρίες. 

Πες μου, τι λόγο θα δώσεις στο Θεό εσύ που ντύνεις τους τοίχους και όχι τους ανθρώπους;


Πες μου, τι λόγο θα δώσεις στο Θεό εσύ που ντύνεις τους τοίχους και όχι τους ανθρώπους;

Εσύ που στολίζεις ένα ζώο και αδιαφορείς για τα κουρέλια που φοράει ο συνάνθρωπος σου;

Εσύ που σου σαπίζουν τα φαγητά και δε δίνεις σ’ αυτούς που πεινάνε;

Βλέπεις αυτούς τους τοίχους που καταρρέουν από το χρόνο, και που τα ερείπια τους ξεφυτρώνουν μέσα στην πόλη όπως οι σκόπελοι αναδύονται μέσα από το νερό; Όταν χτίζονταν, οι πλούσιοι νοιάζονταν για τους τοίχους και αδιαφορούσαν για τους φτωχούς.

Πού πήγε λοιπόν η μεγαλοπρέπεια τους;

Πού πήγε κι αυτός που περηφανευόταν γι’ αυτή τη μεγαλοπρέπεια; Βλέπεις πώς γκρεμίζονται και χάνονται σαν τα παλάτια που χτίζουν τα παιδιά στην άμμο για να παίξουν; Κι ο πεθαμένος κλαίει στον Άδη για τη ζωή που χαράμισε σε μάταια πράγματα. Να έχεις ψυχή μεγάλη.

Οι τοίχοι, οι μικροί και οι μεγάλοι, κάνουν την ίδια δουλειά.

Όταν μπω σε σπίτι ανθρώπου κακόγουστου και νεόπλουτου και το δω πνιγμένο στα στολίδια, ξέρω πως ο άνθρωπος αυτός δεν έχει τίποτα πιο πολύτιμο από αυτά που φαίνονται, και πως στολίζει τα άψυχα ενώ αφήνει αστόλιστη την ψυχή του.

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2018

Τοποθέτηση του λειψάνου του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου σε νέα λάρνακα VIDEO

2018 10 13 LARNAKA 3
Τήν νύκτα τοῦ Σαββάτου, 30ῆς Σεπτεμβρίου / 13ης Ὀκτωβρίου 2018, ἐτελέσθη εἰς τήν Ἱεράν Λαύραν τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Σάββα τοῦ ἡγιασμένου ἡ κατά τήν Ἁγιοσαββιτικήν τάξιν νυκτερινή ἀκολουθία καί λειτουργία, τῆς ὁποίας προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Νικολάου, καί τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Πέλλης κ. Φιλουμένου καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων καί Ἀραβοφώνων Ἱερέων, ὡς καί παρεπιδημούντων ἐξ ἄλλων Ἐκκλησιῶν, τοῦ Ἀρχιδιακόνου Μάρκου καί τοῦ διακόνου Δημητρίου.
Ἡ Πατριαρχική καί Ἀρχιερατική Λειτουργία ἐγένετο ἐπί τῷ γεγονότι τῆς κατά τήν ἑσπέραν ταύτην μεταθέσεως τοῦ τιμίου λειψάνου τοῦ ὁσίου Σάββα ἐκ τῆς λάρνακος, ἐν ᾗ μετεκομίσθη ἐκ Βενετίας τήν 12ην Ὀκτωβρίου 1965 εἰς νέαν καλλιπρεπεστάτην ἀργυρᾶν λάρνακα, κατασκευασθεῖσαν τῇ εὐγενεῖ καί ἐπιμελημένῃ καί ἀόκνῳ φροντίδι τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Νικολάου, τῇ χορηγίᾳ τοῦ κ. Χαραλάμπους Μυλωνᾶ, ἱδρυτοῦ καί Προέδρου τῆς Ναυτιλιακῆς Ἑταιρείας TRANSMED SHIPPING καί τῆς συζύγου αὐτοῦ Χαρικλείας καί τῇ θαυμασίᾳ τέχνῃ τῶν ἀρχιτεκτόνων Πέτρου Κουφοπούλου καί Μαρίνης Μυριανθέως-Κουφοπούλου, τῶν ἀργυροχόων Βασιλείου καί Σπυρίδωνος Χάϊδου καί τῆς ἐν Βόλῳ Ἑταιρείας τῶν ἀδελφῶν Λαζάρου.

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2018

Χιλιάδες γράμματα σέ εἰδικά κιβώτια ἔπαιρνε καθημερινά ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης!


Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης (1829-1908)

 Μερική μαρτυρία για την καθολική φήμη του [του Αγίου Ιωάννη της Κροστάνδης] μας δίνουν πρώτον, τα γράμματα και τα τηλεγραφήματα, που έφθαναν μέχρι 6.000 καθημερινά από τα πλέον απίθανα σημεία, δεύτερον, οι ξενόγλωσσες μεταφράσεις των έργων του και τρίτον, οι γνώμες πολλών προσώπων γι’ αυτόν.

.Όπως έχουμε αναφέρει, η ταχυδρομική υπηρεσία του έστελνε σε ειδικά κιβώτια τις χιλιάδες γράμματα και τηλεγραφήματα.
Τα περισσότερα περιείχαν την παράκλησι να προσευχηθή για την θεραπεία ασθενών ή την πρόσκλησι να επισκεφθή αρρώστους ή ευχαριστίες για τα θαύματα της προσευχής του.
 
Του ζητούσαν ακόμη να ευλογήση την αρχή ενός έργου ή να λύση κάποιο δύσκολο βιοτικό πρόβλημα.
 
Τέλος, μέσα σ’ αυτήν την τεραστία αλληλογραφία υπήρχαν αρκετές επιταγές για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Σε πολλές βιογραφίες τονίζεται η ετησία αύξησις του αριθμού των γραμμάτων από το εξωτερικό. Μερικά συγκινούσαν με τις υποθέσεις τους.
 

Χρήση τῶν Ψαλμῶν, κατά τόν Ὅσιο Ἀρσένιο τόν Καππαδόκη - Ψαλμός 13ος


Η χρήση του Ψαλτηρίου σύμφωνα με τον Όσιο Αρσένιο τον Καππαδόκη, εξηγεί σε ποιες περιπτώσεις ενδείκνυται ο κάθε ψαλμός. 
Γι᾿ αὐτοὺς ποὺ πάσχουν ἀπὸ φοβερὸ δαιμόνιο (3 φορὲς τὴν ἡμέρα ἐπὶ 3 ἡμέρες)
ΕΙΠΕΝ ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ· οὐκ ἔστι Θεός. διεφθάρησαν καὶ ἐβδελύχθησαν ἐν ἐπιτηδεύμασιν, οὐκ ἔστι ποιῶν χρηστότητα, οὐκ ἔστιν ἕως ἑνός. 
2 Κύριος ἐκ τοῦ οὐρανοῦ διέκυψεν ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων τοῦ ἰδεῖν εἰ ἔστι συνιὼν ἢ ἐκζητῶν τὸν Θεόν.
3 πάντες ἐξέκλιναν, ἅμα ἠχρειώθησαν, οὐκ ἔστι ποιῶν χρηστότητα, οὐκ ἔστιν ἕως ἑνός*. 
4 οὐχὶ γνώσονται πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν; οἱ ἐσθίοντες τὸν λαόν μου βρώσει ἄρτου τὸν Κύριον οὐκ ἐπεκαλέσαντο.

Πνευματικές νουθεσίες Ἁγίου Ἀμφιλοχίου τῆς Πάτμου

Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο, σχέδιο

  ~Το να παραμένεις πιστός στον Μοναχισμό θεωρείται μαρτύριο.

-Θέλει ο Χριστός να σου βγάλει τα αγκάθια, διότι είναι κηπουρός και εσύ θέλεις την ησυχία σου.
 ~Ο Χριστός είναι κοντά μας, ας μη τον βλέπουμε…. καμμιά φορά μας δίνει και κανένα μπάτσο από πολλή αγάπη.
-Πολλές φορές έρχεται ο Χριστός σου χτυπάει, τον βάζεις να καθίσει στο σαλόνι της ψυχής σου και εσύ απορροφημένος με τις ασχολίες σου ξεχνάς τον μεγάλο επισκέπτη. Εκείνος περιμένει να εμφανιστείς, περιμένει και όταν πλέον αργήσεις πολύ σηκώνεται και φεύγει. Άλλη φορά πάλι είσαι τόσο απασχολημένος που του απαντάς από το παράθυρο. Δεν έχεις καιρό ούτε ν’ ανοίξεις.
 ~Πρέπει να χαίρεσαι. Καλλιτεχνική σμίλη κρατάει στα χέρια του ο Ιησούς. Θέλει να σε ετοιμάσει ένα άγαλμα του ουράνιου παλατιού.
-Είστε βασιλικά πρόσωπα, προορίζεστε για τον ουράνιο νυμφώνα.
~Όταν δεις άνθρωπο κουρασμένο (πνευματικώς) μη του βάλεις άλλο φορτίο διότι τα γόνατα δεν αντέχουν.
-Αγάπησε τον Ένα να σε αγαπούν και τα θηρία.
~Αληθινός πλούτος για μένα είναι να σας δω στη Βασιλεία των Ουρανών.
-Όταν υπάρχει η φλόγα της αγάπης, ό,τι κακό πλησιάζει το κατακαίει.
~Ο άνθρωπος όταν δεν ζητάει τα δικαιώματά του θα φωτίσει ο Θεός τον άλλον να του τα δώσει.
-Το φως του Κυρίου να σε φωτίζει και να σε οδηγεί πάντοτε.
~Ένα πράγμα μόνο με κάνει να θλίβωμαι, ότι κατηγορούν τις καλόγριες. Διά τον εαυτό μου δεν με νοιάζει ό,τι και αν λένε.
-Ο διάβολος φρίττει όσο μάλιστα βλέπει νέες υπάρξεις να κάθωνται εδώ για τον Χριστό.
~Όταν έχετε πειρασμούς τότε κατέρχεται η χάρη του Θεού. Φαίνεται ότι του χαλάτε (του πειρασμού) τα σχέδια.

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2018

Επιστολή του Οσίου Πορφυρίου προς τα πνευματικά του παιδιά


«Αγαπητά πνευματικά μου παιδιά.
 

Τώρα που ακόμα έχω τας φρένας μου σώας θέλω να σας πω μερικές συμβουλές. Από μικρό παιδί όλο στις αμαρτίες ήμουνα.

Και όταν με έστελνε η μητέρα μου να φυλάξω τα ζώα στο βουνό, γιατί ο πατέρας μου, επειδή ήμασταν φτωχοί είχε πάει στην Αμερική για να εργαστεί στην διώρυγα του Παναμά, για εμάς τα παιδιά του, εκεί, που έβοσκα τα ζώα συλλαβιστά διάβαζα τον βίο του αγίου Ιωάννου του Καλλυβίτου και πάρα πολύ αγάπησα τον Άγιο Ιωάννη και έκανα πάρα πολλές προσευχές σαν μικρό παιδί που ήμουνα 12-15 χρονών δεν θυμάμαι ακριβώς καλά και θέλοντας να τον μιμηθώ με πολύ αγώνα έφυγα από τους γονείς μου κρυφά και ήλθα στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους και υποτάκτηκα σε δυο γεροντάδες αυταδέλφους τον Παντελεήμονα και τον Ιωαννίκιο.

Μου έτυχε να είναι πολύ ευσεβείς και ενάρετοι και τους αγάπησα πάρα πολύ και γι” αυτό με την ευχή τους τους έκανα άκρα υπακοή. Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ, αισθάνθηκα και μεγάλη αγάπη και προς τον Θεό και πέρασα πάρα πολύ καλά.

Αλλά, κατά παραχώρηση του Θεού, για τις αμαρτίες μου αρρώστησα πολύ και οι Γεροντάδες μου μου είπαν να πάω στους γονείς μου στο χωριό μου εις τον Άγιον Ιωάννη Ευβοίας. Και ενώ από μικρό παιδί είχα κάνει πολλές αμαρτίες όταν ξαναπήγα στον κόσμο συνέχισα τις αμαρτίες οι οποίες μέχρι και σήμερα έγιναν πάρα πολλές. Ο κόσμος όμως με πήρε από καλό και όλοι φωνάζουνε ότι είμαι άγιος. Εγώ όμως αισθάνομαι ότι είμαι ο πιο αμαρτωλός άνθρωπος του κόσμου.

Πίστη και λογική


Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου

Σας απασχόλησε το θέμα της αιωνιότητος των βασάνων της κολάσεως. Πολύ καλά! Αρχίσατε όμως να το μελετάτε με την ανθρώπινη λογική. Φθάσατε έτσι σε αδιέξοδο και κλονίζεσθε στην πίστη για το δόγμα αυτό.

Νομίσατε ότι εφ’ όσον υπάρχει κάτι ακατανόητο σε κάποιο δόγμα της πίστεως, δεν υπάρχει λόγος να το πιστεύουμε. Διαφορετικά σας φαίνεται ότι η πίστη δεν είναι λογική, αλλά τυφλή. Δεν έχουμε αληθινή πίστη, αλλά θρησκοληψία.
Αυτή η αιτία που δημιουργήθηκε σύγχυση μέσα σας, και με τον φόβο μήπως πέσετε σε κανένα αμάρτημα κατά της πίστεως, ζητάτε εξηγήσεις.

Από φόβο μήπως κατηγορηθείτε για την τυφλή πίστη, πιαστήκατε από την λογική, η οποία σας γέμισε με την ομίχλη της αμφιβολίας. Αλλά πρώτα απ’ όλα θα σας εξηγήσω ποια είναι η τυφλή και ποια είναι η φωτεινή και συνειδητή πίστη, καθώς και μέχρι ποιο σημείο μπορούμε να χρησιμοποιούμε την λογική σε θέματα πίστεως.


Η συνειδητή πίστη είναι αντίθετη της τυφλής και συγκεχυμένης. Η συνειδητή πίστη γνωρίζει σε τι πιστεύει και γιατί πιστεύει. Αγκαλιάζει όλο το περιεχόμενο της πίστεως:
Πιστεύει ότι ο Θεός είναι ένας στην ουσία, και τριαδικός στα πρόσωπα. Ότι έπλασε τον κόσμο με μόνο τον λόγο Του και προνοεί γι’ αυτόν. Ότι πλασθήκαμε μέσα στον παράδεισο, αλλά ξεπέσαμε με το προπατορικό αμάρτημα και τώρα υποφέρουμε στην εξορία. Ότι ενώ οι ίδιοι προκαλέσαμε την συμφορά αυτή στον εαυτό μας, δεν είχαμε την δυνατότητα ν’ απαλλαγούμε απ’ αυτή. Γι’ αυτό σαρκώθηκε ο Υιός του Θεού και μας ελευθέρωσε από τις συνέπειες της πτώσεως με τα πάθη Του, τον θάνατο, την ανάσταση, την ανάληψη, την ενθρόνιση στα δεξιά του Πατρός.

Το αναγκαίο στοιχείο της συζυγικής αγάπης


Του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Η αμοιβαία εκδήλωση στοργής είναι αναγκαίο στοιχείο της συζυγικής αγάπης. Η αγάπη φανερώνεται με την τρυφερότητα, την ευγένεια, το ενδιαφέρον. Η αγάπη εκφράζεται με λόγια.

Οι λέξεις είναι η τροφή των συναισθημάτων, ζωντανεύουν την αγάπη. Στα απλά καθημερινά πράγματα βρίσκεται συχνά το μυστικό της ευτυχισμένης οικογενειακής ζωής. Δυστυχώς τα ξέχασαν αυτά σήμερα οι σύζυγοι.

Ξεχνούν να εκφράσουν την εκτίμηση και τον θαυμασμό τους για τα χαρίσματα, τις ικανότητες, τις προσπάθειες, τις επιτυχίες που κάνει ο καθένας στον τομέα του, ακόμη και ένα κομπλιμέντο για την εμφάνιση και το καθημερινό ντύσιμο, το καλομαγειρεμένο φαγητό.

Η γυναίκα ακτινοβολεί, αυξάνει το φιλότιμό της όταν νιώθει ότι την αγαπούν. Το ίδιο συμβαίνει και στους άνδρες. Σ” αυτούς αυξάνεται η καλή αυτοπεποίθηση. Η αγάπη συντηρείται με την επινόηση τρόπων εκδήλωσεώς της. Η ικανοποίηση των ιδιαιτέρων επιθυμιών και η ανοχή των αδυναμιών του άλλου βοηθούν την συνοχή των συζύγων.

Ὁ Ἱερέας πού μέ εἶχε ἐπισκεφθεῖ στό νοσοκομεῖο ἦταν ὁ Ἅγιος τῆς εἰκόνας΄..."


  Την άνοιξη του 2006 επισκέφθηκε τη Μονή Αγίου Νικολάου Ορούντας η κ. Μαρία Λ. Εισήλθε στον ναό και άρχισε με ευλάβεια να προσκυνά τις εικόνες του τέμπλου.

Όταν όμως έφτασε μπροστά στην εικόνα του Αγίου Φιλουμένου, σταμάτησε, την κοίταξε με συγκίνηση και άρχισε να κλαίει με λυγμούς. Μετά από λίγη ώρα διηγήθηκε σε μία από τις αδελφές που ήταν εκείνη την ώρα στον ναό τα εξής:
 
«Πριν από λίγο καιρό είχα περάσει μια μεγάλη περιπέτεια με την υγεία μου. Μπήκα στο νοσοκομείο για κάποιες θεραπείες, αλλά οι γιατροί δεν μας έδιναν καμία ελπίδα για να ζήσω. Ενώ βρισκόμουν σε αυτή την πολύ δύσκολη κατάσταση, είδα σε όραμα έναν ιερέα, ο οποίος φορούσε επανωκαλύμμαυχο, όπως εδώ στην εικόνα.

Τό Σοῦπερ μάρκετ τοῦ Θεοῦ


 Περπατούσα πριν καιρό στη Λεωφόρο της ζωής. Μια μέρα είδα μια πινακίδα που έγραφε: «Σούπερ Μάρκετ του Θεού». Εντυπωσιάσθηκα. Καθώς πλησίασα η πόρτα άνοιξε διάπλατα και βρέθηκα αμέσως μέσα.

Με προϋπάντησαν οι υπάλληλοι. Μια έκπληξη με περίμενε. Ήταν αγγελούδια. Ένας απ’ αυτούς με πλησίασε χαμογελαστός και μου έδωσε ένα καλάθι. « Ψώνισε με σύνεση ότι θέλεις», μου είπε.
Τα πάντα υπήρχαν εκεί. Πρώτα πρώτα έβαλα στο καλάθι μου αρκετή Υπομονή, την πολύτιμη Αγάπη και την Κατανόηση. Σκέφτηκα: αυτά σου χρειάζονται παντού όπου κι αν πάς. Στη συνέχεια πήρα μια σακούλα Σοφία και δυο σακούλες Πίστη. Το Άγιο Πνεύμα ήταν διάχυτο παντού. Το ανέπνεα.
Σταμάτησα για λίγο, μα πιο πέρα είδα τη Δύναμη, μου ήταν τόσο απαραίτητη στον αγώνα. Σχεδόν το καλάθι μου είχε γεμίσει. Μου χρειάζεται όμως η Ευλογία και η Ταπεινοφροσύνη και η Ευγνωμοσύνη, σκέφτηκα. Τα προμηθεύτηκα κι΄ αυτά.

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2018

«Ο κακούργος όστις εδολοφόνησε τον Καποδίστριαν, εδολοφόνησε την πατρίδα του»


«Ο μόνος αντίπαλος που δύσκολα ηττάται, είναι ο απόλυτα έντιμος άνθρωπος και τέτοιος είναι ο Καποδίστριας»
Μέτερνιχ

«Η βοή τους έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων». Όλη αυτή η δυσοσμία που περιβάλλει και κατέχει την πατρίδα μας τίποτε το καλό δεν προοιωνίζεται.  
Θυμήθηκα και τους στίχου του Κ. Ουράνη:
«Πάψετε πια να εκπέμπετε το σήμα του κινδύνου,
τους γόους της υστερικής σειρήνας σταματήστε,
κι αφήστε το πηδάλιο στις τρικυμίας τα χέρια!
Το πιο φριχτό ναυάγιο θα ήταν να σωθούμε!
».
Είναι φοβερός ο τελευταίος στίχος. Πολλοί, αφελείς, ελπίζουν σε επιστροφή στην προμνημονιακή εποχή, «που χτυπούσαμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα». Δυστυχώς δεν κατάλαβαν ότι ήμασταν σαν τους χοίρους της Κίρκης. Δεν ήταν ευημερία υγιής, ήταν τα επιφαινόμενα μιας βαθιάς παρακμής. Γλύτωσε ο Οδυσσέας γιατί δεν έχασε την μνήμη του, την μνήμη της πατρίδας. Και πατρίδα σημαίνει «εμείς».
 Η προκοπή βρίσκεται στο «εμείς». Το «εγώ», χωρίς το ευλογημένο «εμείς», χωρίς την ευαίσθητη σύναρση στην αγωνία του πλησίον, καταστρέφει τις πολιτείες. Θυμάμαι μια φράση του αγράμματου ήρωα, του Κολοκοτρώνη, φράση πετράδι, την οποία είπε τον Νοέμβριο του 1838, μιλώντας στην Πνύκα στους μαθητές των Αθηνών: «Η προκοπή σας και η μάθησή σας να μην γίνει σκεπάρνι μόνο για το άτομό σας αλλά να κοιτάξει το καλό της κοινότητας και μέσα εις το καλόν αυτό βρίσκεται και το δικό σας». Λόγια που παραπέμπουν σε μια ρήση του Περικλή στους αρχαίους Αθηναίους: «Καλώς μεν γαρ φερόμενος ανήρ το καθ’ εαυτόν διαφθειρομένης της πατρίδος ουδέν ήσσον ξυναπόλλυται, κακοτυχών δε εν ευτυχούσι πολλώ μάλλον διασώζεται». (Θουκ., Β΄60). «Διότι άνθρωπος που ευδοκιμεί εις τας ιδιωτικάς του υποθέσεις, εάν η πατρίς του καταστραφεί, χάνεται κι αυτός μαζί της, ενώ είναι πολύ πιθανόν ότι θα σωθεί, εάν κακοτυχεί μεν ο ίδιος, η πατρίς του όμως ευτυχεί», μεταφράζει ο Ελευθέριος Βενιζέλος.

Ημερίδα με θέμα: «Δικαίωμα στη ζωή!» [Κατερίνη, 7 Οκτωβρίου 2018]

Ημερίδα με θέμα: «Δικαίωμα στη ζωή!» [Κατερίνη, 7 Οκτωβρίου 2018]

«Δικαίωμα στη ζωή!»:
Εκδήλωση υπέρ της ζωής και εναντίον των εκτρώσεων.
7 Οκτωβρίου 2018, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Κατερίνης «Εκάβη»

Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Κατερίνης και το κίνημα «Αφήστε με να ζήσω!» διοργανώνουν Ημερίδα, στις 7 Οκτωβρίου 2018, στο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Κατερίνης «Εκάβη», με θέμα την προστασία του αγέννητου παιδιού, υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος.
Στην εκδήλωση θα ομιλήσει ο Ιερομόναχος Αγιορείτης π. Φιλόθεος Γρηγοριάτης και ο Επίκουρος Καθηγητής Εμβρυολογίας Σωτήριος Σωτηρίου.

για ερωτήσεις και πληροφορίες σχετιζόμενες με την εκδήλωση και το κίνημα
(πριν, κατά τη διάρκεια και μετά)
Συντονίστρια: Παναγιώτα Χατζηγιαννάκη – Τσαγκαροπούλου, Ιατρός Πνευμονολόγος

Τα κάτωθι Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Κατερίνης:
Ενωμένη Ρωμηοσύνη (Ε.ΡΩ.)
Ένωση Θεολόγων Ν. Πιερίας
Ιεραποστολικός Σύλλογος «Κυριακή»
Πανελλήνιος Ένωσις Γονέων «Ἡ Χριστιανική Αγωγή» (ΓΕΧΑ) Κατερίνης

Για το κίνημα «Αφήστε με να ζήσω!» τα κάτωθι Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθήνας:
Ενωμένη Ρωμηοσύνη (Ε.ΡΩ.)
Ένωση Επιστημόνων Γυναικών
Εστία Πατερικών Μελετών
Μητέρες Επιστήμονες Πολύτεκνες
Μουσική Συντροφιά
Πανελλήνια Ένωση Γυναικών
Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (Π.Ε.Θ.)
Πανελλήνια Ένωση Φίλων των Πολυτέκνων (Π.Ε.ΦΙ.Π.)
Πανελλήνιος Ένωσις Γονέων «Ἡ Χριστιανική Αγωγή» (ΓΕΧΑ)
Πανελλήνιος Ορθόδοξος Ένωση (Π.Ο.Ε.)
Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (ΠΑ.ΣΥ.Β.Α.)
Σύλλογος «Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης»
Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Δράσεως «Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ»
Σύνδεσμος Ορθοδόξων Γυναικών Ευρώπης
Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (Σ.Φ.Ε.Β.Α.)
Χριστιανική Ένωση Εκπαιδευτικών Λειτουργών (Χ.Ε.Ε.Λ.)
Χριστιανική Ένωση Επιστημόνων (Χ.Ε.Ε.)
Χριστιανική Φοιτητική Δράση (Χ.Φ.Δ.)
Χριστιανική Φοιτητική Ένωση (Χ.Φ.Ε.)

Ekdhlwsi Katerini A3

Εκδήλωση για δύο Άγιες Μορφές της Κρήτης



Εκδήλωση για δύο Άγιες Μορφές της Κρήτης

Στον Ιερό Ναό της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, Αγίου Μάρκου Ευγενικού
Κάτω Πατησίων (πλησίον σταθμού ηλεκτρικού στάση Άγιος Νικόλαος)
Αλεξ. Παπαναστασίου 48  τηλ. 210-8310629

ΣΑΒΒΑΤΟΝ 29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 6:30 μ.μ.
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΕ ΘΕΜΑ:

«Γνωριμία με δύο σύγχρονες άγιες μορφές της Κρήτης-
 Ο όσιος Χατζή-Ανανίας και ο Γέροντας Ιωαννίκιος Ανδρουλάκης»

Η Παναγία κατηγορούμενη σε δικαστήριο ως ηθικός αυτουργός!


Πριν από κάποιες δεκαετίες συνέβη στην Παναγία της Τήνου το εξής απίστευτο θαυμαστό περιστατικό.

Μια μητέρα είχε το παιδί της κωφάλαλο και παρακαλούσε την Παναγία της Τήνου να το κάνει καλό.

Η Παναγία εμφανίστηκε στην μητέρα και της είπε να πετάξει το παιδί της από το καμπαναριό του ναού και θα γίνει καλά.


Η μητέρα έκανε όπως της είπε η Παναγία και πράγματι το παιδί θεραπεύτηκε, μίλησε και άρχισε να ακούει κανονικά.


Όμως το απίστευτο περιστατικό μαθεύτηκε και η υπόθεση κατέληξε στην Ελληνική Δικαιοσύνη.


Διατάχθηκε εισαγγελική έρευνα και η γυναίκα βρέθηκε κατηγορούμενη στο Δικαστήριο της Σύρου για ανθρωποκτονία, με το σκεπτικό ότι εξέθεσε το παιδί της σε έσχατο κίνδυνο.
Όμως, ο Δικαστής, που δίκασε την υπόθεση, έτυχε να είναι πιστός άνθρωπος.

Κατά την κρίση του είπε:
Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν πρέπει να εξετάσουμε μόνο ποιος διέπραξε την συγκεκριμένη πράξη για την οποία κατηγορείται η μητέρα, αλλά θα πρέπει να αναζητήσουμε τον ηθικό αυτουργό.


Είναι άλλωστε γνωστό ότι η ποινή που περιμένει τον ηθικό αυτουργό για ένα έγκλημα είναι μεγαλύτερη από αυτήν που αντιμετωπίζει ο δράστης του εγκλήματος.
Όπως προκύπτει από την απολογία της μητέρας και από το τελικό θετικό αποτέλεσμα της ενέργειάς της, ο ηθικός αυτουργός στην συγκεκριμένη πράξη είναι η Παναγία.
Εγώ αρνούμαι να δικάσω την Παναγία.

Το Ηγουμενείο και το ταγάρι που δεν άδειαζε


Του Στυλ. Γ. Παπαδόπουλου Ομότ. Καθ. Παν. Αθηνών

Κάποιοι, τρία χρόνια μετά, τον προτρέπανε να φτιάξει ένα καλό Ηγουμενείο, γιατί λείπει στη Μονή. Και τους ξένους, από διάκο μέχρι πατριάρχη κι από κλητήρα μέχρι υπουργό, συνήθως τους δεχότανε σε μια στενή, απέριττη και χωριάτικη τραπεζαρία, εκεί που τρώγανε και τρώνε οι μοναχοί.

Ένα δωμάτιο με λίγες καλές καρέκλες επάνω, είναι κι αυτό ανεπαρκές. Δεν του άρεσε η ιδέα του μεγάλου Ηγουμενείου και, όταν τον πίεσαν, τα είπε κάπως αυστηρά:

–Άκουσε. Εγώ ούτε ηγουμενεία ζήλεψα, ούτε δόξα ζήλεψα, ούτε κτίρια, ούτε τιμές. Ζήλεψα τον παράδεισο! Ο άγιος Δαβίδ, που ζούσε στα σπήλαια και στις ερήμους και δεν είχε αυτά, τι έκανε; Με την απλότητα και την ταπείνωση κέρδισε τον παράδεισο. Διάβασες σε κανένα Βίο αγίων ότι φτιάξανε το τάδε ηγουμενείο, το τάδε κτήριο και κερδίσανε τον παράδεισο; Αλλά έκαναν θυσίες, προσευχές, νηστείες, χαμαικοιτίες και τέτοια. Είχαν αρετές, μ’αυτές κερδίσανε τον παράδεισο. Εγώ θέλω τουλάχιστον μια γωνία στον παράδεισο, σε μια άκρη…

Και όμως χρήματα θά’βρισκε για το Ηγουμενείο… Το ταγαράκι στεκότανε πάντα στη θέση του, πάντα γεμάτο:
–Έρχονται, έλεγε, οι φτωχοί μου και λέω και τους δίνω. Και κείνο δεν αδειάζει. Γυρίζω και το βρίσκω ξεχειλισμένο.

Πρέπει να Εξομολογηθώ;


…και άλλες ερωτήσεις που αναβάλουν το Μυστήριο της Εξομολογήσεως.
Μα πως είναι δυνατόν να συγχωρούνται όλες οι αμαρτίες; Εγώ δεν τα πιστεύω αυτά!!

Η εξομολόγηση είναι θέμα πίστεως [=εμπιστοσύνης]. Όποιος δεν πιστεύει στον Ιατρό Ιησού Χριστό, ασφαλώς δεν δέχεται και το φάρμακο Του.


Όποιος όμως δέχεται απόλυτα, έχει απόλυτη εμπιστοσύνη και στην αγάπη και τη δύναμη του Ιατρού, αυτός ανεπιφύλακτα δέχεται και το φάρμακο, που Εκείνος χαρίζει, δηλαδή την εξομολόγηση. Όχι μόνο το δέχεται αλλά και ευγνωμονεί για τη μεγάλη δωρεά που λέγεται εξομολόγηση.

Είναι όμως απορίας άξιο. Όσον αφορά ανίατες σωματικές ασθένειες είμαστε διατεθειμένοι να δοκιμάσουμε τα πάντα πιστεύοντας σε αυτά λέγοντας μάλιστα ότι δεν έχουμε να χάσουμε και τίποτα (π.χ νερό Καματερού, δηλητήριο μπλε σκορπιού κ.λ.π). Για την ανίατη όμως ασθένεια της ψυχής μας, δεν εμπιστευόμαστε τον ίδιο το Χριστό, δεν εμπιστευόμαστε τους συνανθρώπους μας που πέρασαν ταπεινά από το εξομολογητήριο και άλλαξε η ζωή τους και μας δίνουν τη μαρτυρία τους. Εκεί θέλουμε και άλλες αποδείξεις!!! Περνώντας άραγε από το εξομολογητήριο ΤΙ έχουμε να χάσουμε;

Πιστεύω στη δύναμη της εξομολόγησης, αλλά τα αμαρτήματα μου είναι βαριά και αμέτρητα. Πώς είναι δυνατόν να συγχωρεθώ;

Ο συγκλονιστικός πατέρας που από πίστη χόρεψε στον θάνατο του παιδιού του


Το παρακάτω συγκλονιστικό περιστατικό, που δείχνει την απλή και καθαρή πίστη του λαού, διηγόταν ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Δαμασκηνός (1891-1949).

Την παραμονή ενός Πάσχα, όταν αυτός ήταν μικρός, οι γονείς του μελλοντικού Αρχιεπισκόπου έχασαν ένα άλλο παιδί τους που πέθανε.


Ο αδελφός του που εκοιμήθη ήταν παλικάρι είκοσι χρονών και το πένθος των γονιών ήταν πολύ βαρύ.

Οι χωριανοί της γενέτειράς του Δορβιτσάς, την άλλη μέρα, ανήμερα της Λαμπρής, δεν λέγανε να στήσουν τον χορό στην πλατεία της εκκλησιάς τους, συμπάσχοντας με τον γέρο πατέρα του πεθαμένου παλικαριού.

Ο πατέρας άκουσε την ησυχία.
Ρώτησε: – γιατί δεν χορεύουν;
Του είπαν το γιατί.

7 ΧΡΟΝΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Επτά χρόνια ζωής έκλεισε το ιστολόγιο μας. Ήταν μια δύσκολη χρονιά για εμένα προσωπικά αλλά και για την οικογένεια μου, θα ήθελα απλά να ευχηθώ σε όλους τους ορθόδοξους χριστιανούς καλή απολογία εν ήμερα κρίσεως ,να έχετε όλοι την ευχή του Χριστού μας .

Τρίτη 7 Αυγούστου 2018

Περί μακροθυμίας


Η μακροθυμία είναι αρετή γενναίας και ευγενικής ψυχής, που έχει θεμέλιο την αγάπη προς τον πλησίον.

Η μακροθυμία είναι μεγαλοψυχία, μεγαλοφροσύνη και φίλη της πραότητας.

Η μακροθυμία μαρτυράει καλή αγωγή ψυχής και εκδηλώνεται σαν συμπάθεια, φιλανθρωπία, μετριοφροσύνη και δικαιοσύνη.


Ο μακρόθυμος κυριαρχεί πάνω στον θυμό και την οργή του∙ κατευνάζει δε τις ορμές της καρδιάς του, ελεεί όσους έφταιξαν σε κάτι και λυπάται αυτούς που αμαρτάνουν. Ο έλεγχός του γίνεται με επιείκεια και τα λόγια του εκφράζονται με σύνεση και φρόνηση. Η οργή δεν σκοτίζει τον νου του και ο θυμός δεν διαταράσσει τα λογικά του. Η όψη του είναι ευχάριστη και οι κινήσεις του σεμνοπρεπείς. Έχοντας πολλή φρόνηση, δεν δικάζει με εμπαθή οξύτητα, αλλά αποφαίνεται με αγαθή κρίση για τα παραπτώματα.

«– Παιδί μου, δέν ἔχεις ἐξομολογηθεῖ ὅλες τίς ἁμαρτίες· γι αὐτό δέν ἀνοίγει ἡ πόρτα»


 
Ιερομόναχος, π. Σίμων Αρβανίτης, (1901-1988).

 Κάποια μοναχή πήγε στην Κηφισιά και πήρε ένα ταξί, για να ανέβει στο Μοναστήρι [στην Ιερά Μονή Άγιο Παντελεήμονα Ν. Πεντέλης]. Ο ταξιτζής, που την μετέφερε, είχε ακούσει για τον πάτερα Σίμωνα [Ιερομόναχος Σίμων Αρβανίτης] και ρώτησε την μοναχή γιατί ανεβαίνει επάνω.
Εκείνη του είπε ότι πηγαίνει, για να εξομολογηθεί. Όταν άκουσε αυτό ο ταξιτζής, την ρώτησε με έκπληξη:
– Τι αμαρτίες έχεις εσύ που είσαι μοναχή;
Εκείνη του απάντησε πως όλοι έχουμε αμαρτίες. Όταν έφτασε κοντά στο μοναστήρι, η άσφαλτος τελείωνε και άρχιζε ο χωματόδρομος, που ήταν χαλασμένος, και είπε η μοναχή να την αφήσει εκεί, αλλά ο ταξιτζής της είπε:
-Θα σε πάω μέχρι το Μοναστήρι.
Όταν έφτασαν, η μοναχή του είπε να περάσει στην κουζίνα να πάρει έναν καφέ. Μόλις τελείωσε η μοναχή την εξομολόγησή της, είπε στον ταξιτζή:
– Θέλεις να πας μέσα να πεις καμιά λέξη να εξομολογηθείς και να πάρεις την ευχή του;
Ο ταξιτζής δέχτηκε, μπήκε μέσα, πήρε την ευχή του και άρχισε να εξομολογείται. Σηκώθηκε να φύγει, αλλά η πόρτα του κελιού δεν άνοιγε. Ο ταξιτζής λέει στον Γέροντα:
– Πάτερ Σίμων, η πόρτα του κελιού δεν ανοίγει.

Νηστεία τοῦ Δεκαπενταυγούστου: Τί πρέπει νά ξέρουμε


 Πρώτη Αυγούστου κάθε έτους ξεκινά η νηστεία του Δεκαπενταυγούστου. Η περίοδος αυτή της νηστείας προηγείται της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και αρχικά ήταν διηρημένη σε δύο τμήματα: αυτό που προηγείτο της εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και εκείνο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Η νηστεία αυτή όπως επικράτησε να την τηρούμε, έχει αυστηρό χαρακτήρα. Εφόσον λοιπόν μπορούμε, νηστεύομε από λάδι όλες τις ημέρες.Κατάλυση οίνου και ελαίου έχουμε μόνο τα Σάββατα και τις Κυριακές, ενώ κατά την εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος,οποιαδήποτε ημέρα κι αν πέσει καταλύουμε ψάρι.
 
Κατάλυση ιχθύος και μόνον έχουμε και κατά την ημέρα της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, αν αυτή πέσει Τετάρτη ή Παρασκευή.

Παρασκευή 3 Αυγούστου 2018

Τό συγκλονιστικό θαῦμα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ τοῦ Ἰατροῦ στόν μικρό Ἠλία


 Ο μικρός Ηλίας διεγνώσθη ότι έπασχε από λευχαιμία. Ο π. Σωσίπατρος ο οποίος είναι ο θείος του μικρού αγοριού ήταν επί πολλούς μήνες δίπλα στον ανεψιό του σε νοσοκομείο της Αθήνας μαζί με τον συνεφημέριό του π. Γρηγόριο.

Η κατάσταση της υγείας του -μερικών μηνών- βρέφους ήταν πολύ κρίσιμη και οι γιατροί δεν έδιναν πολλές ελπίδες στους οικείους. Ο π. Σωσίπατρος και οι οικείοι του εναπόθεσαν όλες τις ελπίδες τους στον Άγιο Λουκά τον Ιατρό και καθημερινά έψαλλαν την παράκληση του Αγίου ελπίζοντας στο θαύμα.
Η πίστη στον Άγιο Λουκά ότι θα επέμβει για άλλη μία φορά θαυματουργικά τελικά ενήργησε και ο Άγιος δια θαυμαστού τρόπου έδειξε ότι είναι παρών και ότι θα θεραπεύσει τον μικρό Ηλία.
 
Το θαυμαστό γεγονός μας το διηγήθηκε ο π. Σωσίπατρος: « Ο μικρός Ηλίας ήταν κάποιων μηνών και οι γιατροί διέγνωσαν ότι έχει λευχαιμία. Εγώ μαζί με τον π. Γρηγόριο κάναμε βάρδιες στο νοσοκομείο που νοσηλευόταν. Παραμονή της κοιμήσεως του Αγίου Λουκά δηλαδή 10 Ιουνίου ο π. Γρηγόριος αργά το βράδυ έφυγε από το νοσοκομείο για να ξεκουραστεί και άφησε εμένα στο πόστο του…. Αφού κάθησα δίπλα στον μικρό Ηλία κοιτώντας το παιδί άρχισα για άλλο ένα βράδυ να προσεύχομαι στον Άγιο Λουκά.
 

Ἅγιος Γεράσιμος: «Νά ἤξερες πόσα δάκρυα ἔχυσε ἡ Παναγία μας γιά σένα μπροστά στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ;»


 Η κ. Μαρ. Στρ.*, μετά τον τρίτο της τοκετό και λόγω κάποιας επιπλοκής υπέφερε πολύ και κινδύνευε να αχρηστευθούν οι νεφροί της με άμεσο κίνδυνο την ίδιά της τη ζωή. Όλα τα θεραπευτικά μέσα που χρησιμοποιήθηκαν απέβησαν μάταια και η προτεινόμενη εγχείρηση ήταν πάρα πολύ δύσκολη με ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας.
Τόσο όμως η ίδια όσο και ο σύζυγός της ήταν άνθρωποι μεγάλης πίστης και παρακαλούσαν με θερμή προσευχή τον Κύριο, την Παναγία και όλους τους Αγίους να την βοηθήσουν.
 Μία νύκτα όμως, και παρόλο που δεν παρακάλεσε ιδιαιτέρως τον Άγιο Γεράσιμο, είδε στον ύπνο της πως βρισκόταν στην Κεφαλλονιά και προσευχόταν μπροστά στο σκήνωμα του Αγίου μαζί με κάποιον ιερέα, επαναλαμβάνοντας πολλές φορές φορές μαζί με αυτόν το “Κύριε ελέησον” και χύνουσα άφθονα δάκρυα.΄
 Κάποια στιγμή ο Άγιος Γεράσιμος άνοιξε τα μάτια του, την κοίταξε με θεία γλυκύτητα και της είπε:

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2018

Στην ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΜΟΝΟ υπάρχει σωτηρία !!ΦΟΒΕΡΉ ΑΠΟΚΆΛΥΨΗ. !


Στην ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ  ΜΟΝΟ υπάρχει σωτηρία !!!

Αν θέλεις κάτι περισσότερο πήγαινε στους Ορθοδόξους
Του Σεβ. Μητροπολίτου Χονγκ Κονγκ κ. Νεκταρίου

Ότι ουκ έστιν ημίν η πάλη προς αίμα και σάρκα… Ο Ναός του Αγίου Λουκά είχε φορέσει τα γιορτινά του εκείνη την ημέρα. Τρείς νέοι άνδρες, μετά από πολύμηνη κατήχηση, ήταν έτοιμοι για το ιερό Μυστήριο της Βαπτίσεως και την είσοδό τους στην Εκκλησία του Χριστού.

 Ξεκίνησα την ακολουθία της κατηχήσεως. Στην πρώτη ευχή του εξορκισμού o ένας από τους νεαρούς άρχισε να βήχει με ένα τρόπο περίεργο. Αρχίζω να διαβάζω την δεύτερη ευχή του εξορκισμού και ο βήχας του νεαρού γίνεται μούγκρισμα. Γονατίζει. Σκύβει το κεφάλι στο έδαφος.

Ένας από τους πιστούς με πλησιάζει. Mου δείχνει τον νεαρό και προτείνει να σταματήσω την Ακολουθία.

«Κάτι σοβαρό του συμβαίνει», μου λέγει.

Κυριακή 20 Μαΐου 2018

Όσοι έτρωγαν στο εστιατόριο αηδίασαν με τον γέρο πατέρα του, αλλά αυτό που τους είπε στο τέλος ήταν στ’ αλήθεια ανεκτίμητο.


Το πως, όμως, αντιμετωπίζεις τα στερεότυπα, φαίνεται μόνο όταν έρχεσαι πρόσωπο με πρόσωπο με τη διαφορετικότητα.

Όπως ακριβώς, δηλαδή, έγινε και Ιστορία που θα σας διηγηθούμε ευθύς αμέσως.

Ένας γιος δειπνούσε με τον πατέρα του σε ένα πολυσύχναστο εστιατόριο. Ο πατέρας, καθώς ήταν πολύ μεγάλος και αδύναμος, ενώ έτρωγε, έριχνε το φαγητό του στα ρούχα του. Όσοι ήταν εκεί τον παρακολουθούσαν με αηδία. Ο γιος, όμως, παρέμενε ήρεμος.

Αφού τελείωσαν με το φαγητό τους, ο γιος χωρίς να νιώσει καθόλου ντροπή, ήσυχα, πήγε τον πατέρα στην τουαλέτα. Εκεί, σκούπισε το φαγητό από πάνω του, καθάρισε τους λεκέδες, χτένισε τα μαλλιά του και σταθεροποίησε τα γυαλιά του. Όταν βγήκαν, ολόκληρο το εστιατόριο τους κοιτούσε. Κανείς δε μιλούσε.

Ο γιος πλήρωσε το λογαριασμό και προχώρησε να φύγει με τον πατέρα του.

Ξαφνικά, ένας ηλικιωμένος ανάμεσα στον κόσμο φώναξε στον γιο και τον ρώτησε, “Μήπως άφησες κάτι πίσω;”

Ποιος έφτιαξε τον Θεό;


Ένας νέος πήγε σ’ έναν σοφό γέροντα και τον παρακάλεσε θερμά: Πώς είναι ο Θεός; Υπάρχει Θεός; Ειπέ μου, σε παρακαλώ! Εσύ το πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός;

-Και βέβαια το πιστεύω, του απάντησε ο γέροντας.
-Και ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, το πιστεύεις κι αυτό;
-Και βέβαια, το πιστεύω.
-Και τον Θεό ποιος τον έφτιαξε;
-Εσύ, του απάντησε σοβαρά και ξερά ο γέροντας.

Ο νεαρός σοκαρίστηκε με την απάντηση του γέροντα. Τον ρώτησε και πάλι λοιπόν: Γέροντα, εγώ σε ρωτάω σοβαρά, του είπε. Κι εσύ μου λες πως εγώ έφτιαξα το Θεό.

Κυριακή 6 Μαΐου 2018

π. Ἀντριάν Φαγκατσεάνου – Ὁ γέροντας μέ τίς ἑπτά ζωές!


  …Επτά φορές πέρασε ο π. Αντριάν Φαγκατσεάνου κοντά από το θάνατο.Την μια απ’αυτές τον θεωρούσαν ήδη νεκρό.Ήταν πέντε ετών, όταν έφευγαν πρόσφυγες από την Μπουκοβίνα.
Ανέβασμενος σε μιά καρότσα μαζί με τους γονείς του και με ότι μπόρεσαν να περισώσουν από το βιός τους, έπαιζε χωρίς να καταλαβαίνει την κρισιμότητα της στιγμής. Κάποια στιγμή τοποδοβολητό των αλόγων του τράβηξε την προσοχή και χωρίς να το καταλάβει έσκυψε και ξαφνικά βρέθηκε κάτω από τις ρόδες:«Χωρίς να το καταλάβω οι ρόδες πέρασαν πάνω από την κοιλιά μου»διηγείται ο π.Αντριάν.
Είχα πεθάνει!Οι γονείς μου τρομαγμένοι διαπίστωσαν ότι δεν αναπνέω.Είχαν βγει τα άντερά μου έξω από την κοιλιά!Η καημένη η μαμά ήταν απελπισμένη. Σταματούσαν οι καρότσες δίπλα μας και οι άλλοι πρόσφυγες την κατηγορούσαν ότι δεν με πρόσεχε.
Όλοι της έλεγαν να μην κουβαλάει το πτώμα μαζί της και να το αφήσει στι πρώτο χωριό που θα συναντήσουν για να με κηδέψουν.Το χωριό λεγόνταν Χλινίτσα.Συντετριμμένη από τον πόνο σταμάτησε κοντά στην εκκλησία και επειδή ο ιερέας έλειπε με παρέδωσε σ’έναν διάκονο και πλήρωσε μια γριά για να με ετοιμάσει για την κηδεία.Η μητέρα μου έφυγε για να μη χάσει το κονβόι των προσφύγων.

Αποστολή: καταστρέψτε την οικογένεια

                                       

Το παρόν κείμενο δημοσιεύτηκε πριν από επτά χρόνια. Τώρα που οι μαγαρισιές και η ασέλγεια  γίνονται  νόμος-  «Δεν μπορούμε για λόγους ισότητας και συνταγματικότητας να εξαιρέσουμε τα ομόφυλα ζευγάρια από την αναδοχή” δηλώνει ένα πτώμα υπουργικό  και παρακολουθούμε την μετατροπή της πατρίδας μας, σε Σόμομα και Γόμορα, τον πλήρη εξευτελισμό του θεοϊδρυτου θεσμού της οικογένειας, καλό είναι να θυμηθούμε τι γράφουν τα σχολικά βιβλία γι’ αυτήν. ‘Όπως τόσα χρόνια συμβαίνει με την γενοκτόνο μας  Τουρκιά, που τα κοπροκάναλα, μας την παρουσιάζουν τάχα και «νοικοκύρη λαό», τον ίδιο λαό που έσφαζε χιλιάδες Κύπριους πριν από 40 χρόνια, κατά παρόμοιο τρόπο, και το τρισάθλιο υπουργείο Παιδείας, μαγαρίζει, με τα βλάσφημα και καρκινογόνα «πνευματικώς» βιβλία και προγράμματά του, τα παιδιά σας ΕΛΛΗΝΕΣ. Ας ακούσουμε τι μας κανοναρχεί το αθάνατο ’21 και ας πράξει ο καθείς κατά την συνείδησή του.
«Όταν μου πειράξουν την πατρίδα και τη θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα’ νεργήσω κι’ ό,τι θέλουν ας μου κάνουν» 
Στρατηγός Μακρυγιάννης

Κυριακή 22 Απριλίου 2018

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι. Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη


Το μήνυμα των λόγων του αγγέλου «είπατε τοις Μαθηταίς αυτού και τω Πέτρω»

Αγαπητοί μου αδελφοί, ο Χριστός ανέστη.
Για σαράντα ημέρες η αγία μας Εκκλησία καλεί όλους εμάς που πιστέψαμε στην Ανάσταση του Ιησού Χριστού να το διαλαλούμε παντού έως τα πέρατα της οικουμένης ότι ο Χριστός ανέστη. Διότι υπάρχουν και σήμερα άνθρωποι πολέμιοι του Χριστιανισμού που προσπαθούν με «χίλιους δύο» τρόπους να πείσουν τους λαούς και την ανθρωπότητα ολόκληρη ότι ο Χριστός δεν αναστήθηκε. Οπότε όλα όσα δίδαξε ήταν ένα μεγάλο ψέμα. Να μας πείσουν ότι η διδασκαλία Του ήταν μια φιλοσοφία, σαν αυτές του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Κάρολου Μαρξ και άλλων φιλοσόφων παλαιών και σύγχρονων, χωρίς ουσιώδη όμως αποτελέσματα. 


Λένε οι άπιστοι που περιφρονούν τον Χριστό, ότι κανείς τελικά δεν μπόρεσε και δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο και την επικρατούσα κατάσταση. Μόνο ο Θεός θα μπορούσε να αλλάξει τα πάντα λένε, αλλά κι αυτός είναι τελικά ανύπαρκτος!!! Προς τι λοιπόν ακολουθείτε άνθρωποι τον Ιησού Χριστό; Ένας καλός φιλόσοφος ήταν κι αυτός, που ήλθε και δίδαξε, πρόσφερε ό,τι μπόρεσε και μετά ακολούθησε τον δρόμο και την μοίρα όλων των ανθρώπων που είναι ο θάνατος.

Σάββατο 21 Απριλίου 2018

Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος: Το μάθημα των Θρησκευτικών και η Εκκλησία



Τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καὶ ἡ Ἐκκλησία
Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου
Μετά την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ για το μάθημα των Θρησκευτικών, γίνεται πάλι συζήτηση, η οποία βέβαια δεν είχε κλείσει από πλευράς Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά και από πλευράς πολλών θεολόγων, που διδάσκουν το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία. Το θέμα αυτό είναι πολύπλευρο. Στην παρούσα φάση τρία σημεία είναι ενδιαφέροντα. Το πρώτο σημείο, ότι, όπως έχω τονίσει επανειλημμένως, υπάρχουν δύο προγράμματα διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών. Το πρώτο, το λεγόμενο Αναλυτικό Πρόγραμμα, ίσχυε μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2016 και στηριζόταν στην αναλυτική μέθοδο από πλευράς μεθοδολογικής, ιστορικής και γνωσιολογικής. Το πρόγραμμα αυτό δεν ήταν κατηχητικό και ομολογιακό, όπως δυστυχώς λεγόταν, αλλά γνωσιολογικό, πολιτιστικό και θρησκειολογικό. Το δεύτερο πρόγραμμα ισχύει από τον Σεπτέμβριο του 2016 και μετά, ονομάζεται Πρόγραμμα Σπουδών και στην πραγματικότητα καταργεί την αναλυτική μέθοδο, εισάγει την θεματική και κάνει το μάθημα περισσότερο πολυθρησκειακό και συγκρητιστικό.

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: «Ὁ εὐκολότερος τρόπος γιά νά σωθοῦμε, εἶναι ἡ ἀγάπη καί ἡ ταπείνωση»


 Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης
“Η ταπείνωση έχει μεγάλη δύναμη και διαλύει τον διάβολο. Είναι το πιο δυνατό σoκ για τον διάβολο. Όπου υπάρχει ταπείνωση, δεν έχει θέση ο διάβολος. Και όπου δεν υπάρχει διάβολος, επόμενο είναι να μην υπάρχουν πειρασμοί.
Μια φορά ένας ασκητής ζόρισε ένα ταγκαλάκι να πή το “Άγιος ο Θεός…” Είπε το ταγκαλάκι “Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος”, “ελέησον ημάς” δεν έλεγε. Πές: “ελέησον ημάς”! Τίποτε! Αν το έλεγε, θα γινόταν Άγγελος.
Όλα τα λέει το ταγκαλάκι, το “ελέησόν με” δεν το λέει, γιατί χρειάζεται ταπείνωση. Το “ελέησον με” έχει ταπείνωση, και δέχεται η ψυχή το μεγάλο έλεος του Θεού που ζητάει.

Ἁγιοπατερικό Προσευχητάριο: Βόησον πρός τόν Κύριον


 Ἁγίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, ὅστις ἔκλαυσας ἐπί Λαζάρῳ, καί ἔχυσας δάκρυα λύπης καί συμπαθείας ἐπάνω εἰς αὐτόν, δέξαι τά τῆς πικρίας μου δάκρυα· 
ἰάτρευσον διά τῶν ἁγίων σου παθημάτων τά πάθη μου· 
θεράπευσον διά τῶν πληγῶν σου τάς ψυχικάς μου πληγάς· 
διά τοῦ τιμίου σου αἵματος καθάρισόν μου τό αἷμα, καί ἕνωσον τήν εὐωδίαν τοῦ ζωοποιοῦ σου σώματος τῷ σώματί μου· 
 
ἡ χολή, τήν ὁποίαν παρά τῶν ἐχθρῶν ἐποτίσθης, ἄς γλυκάνῃ τήν ψυχήν μου ἀπό τήν πικρίαν, τήν ὁποίαν ὁ ἀντίδικός μου διάβολος μ’ ἐπότισε·
 
τό πανάγιόν σου σῶμα, τό ὁποῖον ἐτανύσθη ἐπί τοῦ σταυροῦ, ἄς ἀναπτερώσῃ πρός σέ τόν νοῦν μου, ὅστις ἐσύρθη κάτω ὑπό τῶν δαιμόνων·
 
ἡ παναγία σου κεφαλή, τήν ὁποίαν ἔκλινας ἐπί τοῦ σταυροῦ, ἄς ὑψώσῃ τήν κεφαλήν μου, τήν περιϋβρισθεῖσαν ὑπό τῶν ἀντιπάλων δαιμόνων·
 
αἱ πανάγιαί σου χεῖρες, αἱ καθηλωθεῖσαι ὑπό τῶν παρανόμων ἐν τῷ σταυρῷ, ἄς μέ ἀναβιβάσωσι πρός σε ἐκ τοῦ χάσματος τῆς ἀπωλείας,
 
καθώς ὑπεσχέθη τό πανάγιόν σου στόμα·
 
τό πρόσωπόν σου, τό δεξάμενον ῥαπίσματα καί ἐμπτύσματα ὑπό τῶν καταράτων Ἰουδαίων, ἄς μοῦ λαμπρύνῃ τό πρόσωπον,
 
τό ὁποῖον ἐμολύνθη ἀπό τάς ἁμαρτίας·
 
ἡ ψυχή σου, τήν ὁποίαν ἐπί τοῦ σταυροῦ ὑπάρχων, παρέδωκας εἰς τόν πατέρα σου, ἄς μέ ὁδηγήσῃ πρός σέ διά τῆς χάριτός σου·
 
δέν ἔχω καρδίαν θλιβομένην πρός ἀναζήτησίν σου,
 
δεν ἔχω μετάνοιαν,
 
δέν ἔχω κατάνυξιν,
 
οὐδέ δάκρυα, τά ὁποῖα ἐπαναφέρουσι τά τέκνα είς τήν ἰδίαν αὐτῶν πατρίδα.
 
Δεν ἔχω, δέσποτα, δάκρυον παρακλητικόν·
 
ἐσκοτίσθη ὁ νοῦ μου ἀπό τήν ματαιότητα τοῦ κόσμου, καί δέν δύναται ν’ ἀτενίσῃ πρός σέ μετά πόνου·
 
ἐψυχράνθη ἡ καρδία μου ἀπό τό πλῆθος τῶν πειρασμῶν, καί δέν δύναται νά θερμανθῇ διά τῶν δακρύων τῆς πρός σέ ἀγάπης.
 
Ἀλλά σύ, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός μου, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν,
 
δώρησαί μοι τελείαν μετάνοια, καί καρδίαν ἐπίπονον, ἵνα ὁλοψύχως ἐξέλθω εἰς ἀναζήτησίν σου·
 
διότι ἄνευ σοῦ θέλω ἀποξενωθῆ ἀπό παντός ἀγαθοῦ.
 
Χάρισαί μοι λοιπόν, ὦ ἀγαθέ, τήν χάριν σου·
 
ὁ πατήρ, ὅστις σ’ ἐγέννησεν ἐκ τῶν κόλπων αὐτοῦ ἀχρόνως καί ἀϊδίως, ἄς ἀνανεώσῃ εἰς ἐμέ τάς μορφάς τῆς εἰκόνος σου·
 
σ’ ἐγκατέλιπον, μή μ’ ἐγκαταλείπῃς·
 
ἐχωρίσθην ἀπό σοῦ, ἔξελθε εἰς ἀναζήτησίν μου,
 
καί εὑρών εἰσάγαγέ με εἰς τάς νομάς σου,
 
καί συναρίθμησόν με μετά τῶν προβάτων τῆς ἐκλεκτῆς σου ποίμνης,
 
καί διάθρεψόν με μετ’ αὐτῶν ἐκ τῆς χλόης τῶν θείων σου μυστηρίων, τῶν ὁποίων ὑπάρχει κατοικητήριον ἡ καθαρά καρδία,
 
εἰς τήν ὁποίαν ἀναφαίνεται ἡ ἔλλαμψις τῶν ἀποκαλύψεών σου,
 
ἡ ὁποία ἔλλαμψις εἶναι παρηγορία καί ἀναψυχή τῶν κοπιόντων διά σέ ἐν θλίψεσι καί διαφόροις ἀτιμίαις·
 
τῆς ὁποίας ἐλλάμψεως εἴθε ν’ ἀξιωθῶμεν καί ἡμεῖς διά τῆς χάριτος καί φιλανθρωπίας σου,
 
τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς τους αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν.
https://paraklisi.blogspot.gr/2018/04/blog-post_751.html#more

Η Ανάσταση που άργησε…


Μεγάλο Σάββατο βράδυ. Ο Γέροντας, λαμπροφορεμένος, υποδεχόταν τον κόσμο και έ­παιρνε τις λειτουργίες. Είχε ετοιμάσει τα καντή­λια από νωρίς. Έτοιμα όλα, σβηστά. Άρχισε το «Ευλογητός», πήρε καιρό μέσα στά μαύρα του τα ράσα, με τους βοστρύχους των μαλλιών και των γενειών του να λάμπουν.

Σοβαρός-σοβαρός. Ανοι­γόκλεινε την πόρτα, παραπατούσε, αλλά έτρεχε κιόλας, προσκυνούσε τις Δεσποτικές εικόνες, τον θρόνο, έμπαινε στο Ιερό, έπαιρνε τις λειτουργί­ες, ψέλναμε τον Κανόνα «Κύματι θαλάσσης». Δεν είχε ο Γέροντας χρόνο κοσμικό, είχε χρόνο λει­τουργικό. Μαζευόταν ο κόσμος, πολύς κόσμος. Χριστιανοί, που τον αγαπούσαν, αλλά και άλλοι από την γειτονιά δρασκέλιζαν την μάντρα, σκύβον­τας από το μικρό πορτάκι, άρρωστοι, νοσοκόμες, γιατροί. Καθυστερούσε ο Γέροντας. Σβηστά τα φώτα. Ψέλναμε, ξαναψέλναμε, δεν έβγαινε να πη το «Δεῦτε, λάβετε φῶς».


Έφευγα από το ψαλτήρι, να πάω στο Ιερό, μου έλεγε:
«Ξέρω, ξέρω». Αδημο­νία. Οι άλλες εκκλησίες σήμαναν ήδη Ανάσταση, βαρελότα πέφτανε κι αυτός δεν έβγαινε.
«Ξέρω, ξέ­ρω», μου λέει.»Όποιος θέλει να φύγη. Δέν μπορεί. Ας τους βάλουμε στην εκκλησία, τά προβατάκια του Χριστού μας, Βαγγέλη. Μέσα στην κιβωτό είναι μιά φορά τόν χρόνο. Ας καθυστερήσουν. Ψάλλε εσύ, ψάλλε».
«Τά είπα, Γέροντα, πάλι καί πάλι».

Τέλος πάντων, βγήκε. Άλλο πανηγύρι. ‘Εκουνούσε την λαμπάδα γελώντας,
βλέποντας το φως. «Επεφταν οι Χριστιανοί κι εκείνος εκουνούσε την λαμπάδα του. Πήραν το φως, διαδόθηκε παντού, έξω στις αυλές. Ψέλναμε: «Την Ἀνάστασίν Σου, Χριστέ Σωτήρ». Βγήκαμε, καθυστερούσε, χαιρε­τούσε, ευλογούσε, σταύρωνε. Ανέβηκε σ’ ένα πε­ζούλι, απέναντι από τον ναό, και πήγαινε πέρα-δώθε. Γελούσε, έλαμπε το πρόσωπο του, σωστό παιδί. Ό κόσμος περίμενε το Εύαγγέλιο.

Σάββατο 7 Απριλίου 2018

Το Πασχαλινό μήνυμα του Μητροπολίτου Γορτύνης και Αρκαδίας κ.κ. Μακαρίου


† Μ Α Κ Α Ρ Ι Ο Σ
ΧΑΡΙΤΙ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΗΣ ΚΑΙ ΑΡΚΑΔΙΑΣ
Πρός τόν Ἱερό Κλῆρο, τίς Μοναστικές Ἀδελφότητες καί τόν εὐσεβῆ Λαό

τῆς καθ᾽ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γορτύνης καί Ἀρκαδίας
Ἐγκύκλιος Ἁγίου Πάσχα 2018
       Ἀγαπητοί μου,
Τίς ἡμέρες αὐτές, ἀκούσαμε ἀπό τό Εὐαγγέλιο ὅτι κατά τή Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ, ἐκεῖνοι πού περνοῦσαν ἀπό τόν τόπο τοῦ μαρτυρίου Του, βλαστημοῦσαν καί Τοῦ ἔλεγαν: «…Ἐάν πράγματι εἶσαι υἱός τοῦ Θεοῦ, κατέβα ἀπό τόν σταυρό…», (Ματθ. 27, 40). Ἄλλοι δέ, ἐμπαίζοντάς Τον ἔλεγαν εἰρωνικά: «…ἄς κατέβει ἀπό τόν σταυρό καί θά πιστέψουμε σέ αὐτόν…», (Ματθ. 27, 42).
Τί βλέπουμε νά κρύβεται κάτω ἀπό τή φράση τους: «…κατέβα ἀπό τόν σταυρό…»; Κρύβεται ἡ ἰδέα ἑνός θεοῦ πού γιά νά γινόταν πιστευτός ἔπρεπε νά ὑπακούσει στίς ἀπαιτήσεις καί τίς ἐπιθυμίες τους. Γιά νά πιστέψουν ἔθεταν ὡς προϋπόθεση τοῦ θαύματος τό ἀντάλλαγμα. Τί βλέπουμε ἐδῶ; Μία πίστη ἡ ὁποία ζητᾶ δοσοληψία μέ τόν Θεό, δηλαδή: «δῶσε μου νά σοῦ δώσω».
Δέν ἦταν δέ μόνο αὐτοί, ἦταν καί ὁρισμένοι, πρίν τό Πάθος, οἱ ὁποῖοι βρίσκονταν σέ μία σύγχυση γιά τό ποιός ἦταν ὁ Χριστός. Αὐτό φαίνεται ἀπό τίς ἀπαντήσεις τῶν Μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, ὅταν τούς ρώτησε: «…ποιός λένε οἱ ὄχλοι ὅτι εἶμαι; …», (Λουκ. 9,18) καί ἀκοῦστε τήν ἀπάντηση: «…λένε, ὅτι εἶσαι ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής, ἄλλοι ὅτι εἶσαι ὁ Ἠλίας, ἄλλοι δέ ὅτι εἶσαι κάποιος ἀπό τούς παλαιούς προφῆτες πού ἀναστήθηκε…», (Λουκ. 9,19).